Metin Tuncel Şiirleri - Şair Metin Tuncel

bugün cuma..mezarlığa gittim..mezarlığa gidene kadar yağmur yağdı..sonra kesildi.mezarlıktan çıkınca başladı.yağmurlu bir gün..mezarlara sevdalandım.mezartaşlarına...topraklara...daha bir mutlu oldum mezarlıkta..mezarlıktan çıkıp yürümeye başladım..adımlarım geri,geri gitti...gerrilere dönmek istedim...avuçlayıp torağı,öpmek istedim.yolda hurdacılar gördüm..metal kola kutuları toplayan..64 tanesi bir kilo,bir kilsunun fiatı bir lira yokmuş....yollar çamurdu.yağmurun altında insan gölgeleri vardı.gölgelerde seni aradım.yoktun.hava çok yağmurdu..sanki sen yağıyordun.ilk defa yağmura kızdım.dün akşamdan beri kızgındım.yağmurlarında işçiler işe gidemiyorlardı.yağdığın yerlerde umutları yeşertmedin sen.bir karar aldım..yağmursuz günlerindede dağlara gitmiyeceğim ben..senin yağmurların ateşleri söndüremedi.
.....yürüdüğüm çamurlu yollarda gölgeni aramak anlamsızlaştı.sen sordun ben yanıtladım işte..yalanmı söylüyecektim.sevdası olmayan sevişmelerin boş bir yorgunluk olduğunu yalan mı söylüyecektim.dikenlerinin her yerime battığını,dünya dünya acılarım olduğunu yalanmı söylüyecektim.ben kağıtlara anlattım seni hep..avundum kağıtlarla yalanmı söylüyecektim.insanların avuntularına bile yer yok senin düzeninde mutlumuyum diyecektim.şiirlerim sendin,herşeyim di şiirlerim..şiirlerimi pasifleştireceğim.artık kimse okumasın diye..senden ne istedim..bir duymak dışında..koynumamı gir dedim dostummu ol dedim.sana sevdam dedim.yalanmı söyleseydim..ne kadar yaşamışım seni biliyormusun..bir insan topraklara sevdalanmaz.ateşlerde yanmaz..bir insan et ve tırnak dayanmaz..sarhoşluğa vurdum ben..sarhoşluğumda seni sardım kollarıma uyandığımda yoktun..buda benim sevdammış dedim..kader dedim..sana yalanmı söylüyecektim.seni sevmiyorummu diyecektim.ama ben buda benim sevdammış dedim..seni ateş olarak.susuzluk olarak sevdim.belki yağarsın diye susuzluğumu kimseye söylemedim..ben çok öldüm..sana yalanmı söylüyecektim..
...sen korkma binlerce fidandan birisi tutar..bana bakma binlerce fidandan birisi seçiyorum tutarmı diye..bu büyük bir kumar..ben kader değilim senin gibi bir,insanım senden eksiğim var,fazlam yok.kader i yazan ben olsaydım cehennemlere de gitsem..seni bana yazardım.
...benim ateşi koyduğum bir kalbim var..çok acıyor..olsun..son ikigünlük serinliklerim gitmiş..olsun.sen üzülme seni bin yıl daha bekleyecek birisi var..ama artık binyıl daha yaşayacağına inanmıyor...
...hava yağmurdu.hava benim gibi bebeler gibi ağlıyordu.bi seni büyütmüşüm içimde..seni dikenlerin için büyütmedim ben.ağlamak için büyütmedim..büyüdükçe kökler saldın yüreğime..bebeler gibi ağlattın beni..buda benim sevdammış dedim gücenmedim..ölümler aradım sensiz bulamadım..daha ne kadar yaşatırsın beni..? nekadar ömür verebilirsin.binyıllık ölümlere binyıllık ömür gerek..kim bu dünyada bin yıl yaşamış.hep dikenlerini batırarakmı yaşatacaksın..ben sana ne dedim.ben sana ne yazdımda..iki günlük serinliklerime ateşler oldun..gücüm kalmadı benim..içimdeki sıkıntı beni boğuyor..kimselere bir şeyler anlatamıyorum..seni bu kadar görmeden bile seven ben nasıl senden................................................................................ben veya sen isteseydik maddi çok sevgililer bulabilirdik..sen hiç büyümedinmi..bu sevda bizim çocukluğumuz..bi seni büyütemedim..sevdamı acılarımı herşeyi büyüttüm..hep seninim..boşversen yağmursuzluğumu..senin yerinede yağarım ben..sen benim ilk ve tek aşkımsın..8. mektup yine sanaydı..gel gitme ne olursa olsun diyecektim.her şeyin senin içindeki gibi olacağına inanıyorum.sen ve ben inanırsak herşey olacak.seni sevdalarımla büyüttüm unutma sen bu düzenden çok güçlüsün.artık.hiçbirşeyden korkma..ben artık birbirimize yazıldığımızı biliyorum

Arena adlı bir grup var..grubun sayfasına bir türkü koymuşlar..insanı alıp en uzaklara götürüyor...ellerim,kollarım bağlanıyor..insanı ağlatıyor..dağları düşünüyorum.sevdamızı sığdıramadığım dağları..bir çoban ateşi başında düşünüyorum ikimizi..yağmur oluyorsun.isyanlarıma...gözlerimden yağıyorsun..ikimizde sarhoşuz..son bir yudum şarap ikimizin dudaklarında..gözlerine sensiz bin yılı anlatıyorum..gözlerin yağmur şimdi..acılara zulümlere işkencelere bile benzemeyen sensizliğimi anlatıyorum.avuçlarımızdaki ateş parmaklarımız arasından yerlere dökülüyor.sekizinci mektubun külleri yerde..küllerde sevdamız yazıyor.işte gülşenin yanında diyor.ölümlerden korkmayan ben,ölümler istemiyorum yanında...senin olmak istiyorum.ateş bu gece farklı yanıyor..ellerimi yakamıyor..sarı saçlarına dolanıp öpüyorum..dudaklarım saşlarından kopamıyor..
uzaklığın anlatımı yok..bir türkü en uzaklara götürdü beni..şimdi daha çok sarıyorum kollarıma ateşleri.bir daha kopma diye sarıyorum seni kollarıma..bi başka tadın,bi başka sarhoşum şimdi....ölüm yokoldu..zaman zamansızlaştı.yanan ateşte,külde,gölgende birtek sarhoşluğum kaldı..ölüm yok oldu.......mutluluklara alışık değilim ben..kim çizdi mutluluğun resmini..nazım ne acılar çekti..kim sevdalandı ateşlere,kim tuttu ateşleri elleriyle..kim ölüm ölüm yaşadı,sensizliği...toprak ne güzeldi..kahverengi gözlerindi..toprak nede çok özlemiş yokluğunda..gözlerinden öptüm ben..iyiki yağdın iyiki yağmursun sen...geceyi bir türkü sardı..seni alıp dağlara gittim..gözlerinde umut olmayan insanları vardı ülkemin..topraklara belenmiş bebeleri...ateşler vardı,sen vardın bir yudum şarapta..emekçi halkların üzerlerine yağdın..ya olmasaydın..iyiki varsın şu düzende..ateşlerde bi serinlik oldu..ölümlere izin verdim..geceydi çoban ateşi yaktık..dünyada ikimiz vardık..dudaklarımızda son yudum şarap,külleri okuduk..yağmurlarda nede çok özlemişim seni,nede çok büyütmüşüm..nede çok sevmişim seni..

....seni kaç defa aradım..telefonların kapalı..hiç biliyormusun nasıllda geçmiyor sensiz geceler..oysa bana bu gece pamuk prensesi anlatacaktın..sen ne anlatırsan dinlerdim..masalsız kaldım gecelerde avunmayı bekledim..gelirsin diye..karşında bebeler gibi ağlamayı istedim..yoksun...bu kadar zormu bir insana masal anlatmak..doğru veya yalan olsun..seni duymak ıstedim...bu kadar zormu seni duymak..unutma ben senin sevdanım..nerdesin..bu kadar kolaymı bu geceyi sensiz yaşamak..olsaydın..bin yılık ölümlerime bu gece yanıt olurdun....otsa benim seni en çok özlediğim gecelerden birisi bu gece..sensizliği kabul edemediğim gecelerden...olsaydın gözlerine senin kollarında erimek senin olmak isterdim..yoksun..yokluklarına bin yıllardır alışamadım..kendim masallarla avuttum.. kaç masal mutlu bitti..ben bebekmiyim hep ağlıyorum..veya sen beni neden susturamıyorsun..ben senin sevdanım işte...neden susuyorsun neden buda benim sevdammış diyemiyorsun..sevdalar kaç günlük bu düzende..ateşte olsam neden beni ellerin e almıyorsun..korkma benim ateşim seni yakmaz..çünkü gönlümdeki,elimdeki ateş sensin..beni gönlüne al sabahlara kadar seninle olayım bu gece..özlemlerim bitmiyor sana,dahada büyüyor..korkma ölümler neki senin yanında..üç günlükse bu yaşam kaç günün kaldı.sarıl bana ben senin geçte kalsam sevdanım..ne olursun bu gece gel bana..ölümler içirme..ölümlerden bıktım ben..bin yıllık zamanlarda bir gün demi hakkım yok benim..bana gülşenimi getir..ilk seni gördüğüm gün gibi..korkma ben ben büyümedim o ilk seni gördüğüm gün gibi..ama seni büyütmüşüm bin yıl gibi..yoksun....bebeler gibi ağladım...sevdama yordum..sana kızamadım..gel artık..nekadar ölümlerim varmış..dahamı var..gel..artık..dahamı öldüreceksin beni..kaç ölümüm kaldı..gel artık..seni çok sevmişim..kopamadım işte..şu anda karşımda olsanda seninle konuşamıyacak kadar ağlıyorum..sen kimsin...neden sevdam oldun...bin yıl sonra neden geldin..! ben bin yıl ağladım..bin yıl daha ağlat beni..neden..neden seni sevmişim,neden..karşında olsaydım konuşamıyacak kadardım..bana Gülşenimi getir..ben onu herşeyden çok sevdim..sana hakkımı helal etmem..benim gözyaşlarım kadar yağmur yağmadı hiç..oysa sen yağmur ülkesiydın..bir diyebildinmi..buda benim sevdam..kaçgündü yaşam..şu üç günlük yaşamda bir günde beni sarsan dünyamı batardı..içim dışım sen oldun..bir insan bir insanı bukadar sevebilirmi..bir insan senin için bukadar ölebilirmi..ölümler küçük kaldı yanımda..senin yerinde ben olsaydım,yani yerlerimizi değişseydik...bin ışık yılı uzaktan gelirdim..kollarında erirdim. senin olurdum..bin yıl öldükten sonra ölümsüz olurdum..sonra ölürdüm...ÇÜNKÜ BAŞKA SEVDAN YOK SENİN......!

bende bugün bir şişe şarap içtim..fazla içmiyorum son günlerde..içersem ya tam içiyorum yada hiç..şarhoşluğumda ege denizini yürüyerek geçmek istiyorum..ona şartlandırmışım kendimi..seni hep ege denizinin sonundaymış gibi düşünüyorum.senin içki içtiğini bilmiyordum.ama içtiğim kadehlerde hep vardın...biliyorum unutmadımki,sarışın kahverengi gözlüydü benim sevdam.......sigarayı çok içiyorum.......ölümden korkmadığımdanmı ne.......şarhoşluğumdaki seni kağıtlara dökebilseydim.....kitaplar olurdu..bir gün parkta bira içiyorum ama çok sarhoşu..ilerideki masadada sarışın bir bayan oturuyor sana benzettim..bir daha dönüp bakamadım korktum sanki sen olacaktın.büyüdüm demişsin sarhoşluğumda bir başka büyüyorsun olmayan dünyalarım oluyorsun,ateş oluyorsun..toprağa düşüyorsun bir başka yakıyorsun.....ama ben yinede seni sarhoşlumda değil yağmurlarda çok özlüyorum.......

hava bir karışıktı bu gün yağıp yağmamakta kararsız..geceden beri seni düşündüm..kadersizim dedim sana..şu dünyada kaç gün görüştük.kaç yılda bir..seni kaç defa gördüm.kırk yılda bir gibisin dedim içimden..insan ömrü kaç gün...kaç güne sığdırdık sevdayı..kaç defa gördüm seni..bulutlara artık ağla deyişim bundandır..hadi geceleri boşver..gündüzleri utandım ağlamaktan..hep geceler sığmak nasıl bir şey..boşver hep bir içimdeki diken olsaydınrazıydım..çaresizlik,geç olmuşluk kötü insanın eli kolu bağlı oluyor.muyluluk şiir görmedim hiç,mutluluk şiiri yazamadım..ben sevdamı kaç kezduydum kaçkez dokundum..insan ömrü kaç günki..araya hep yıllar girdi..yıllar dile kolay onlarca yıl..hep kader diyorlar..kadermiydi..? neden sen yoksun,sen olabilirdin diyorum..şimdi çok geç..sen benim çocukluk aşkımsın başkasınıda sevemedim..tek mutluluğum senin yer yüzünde olmandır.bu kadar mutsuzluktan sonra inşallah mutlu ol desem ne olacak..seninle mektuplara,telefonlara,beş altı defaya sığdırdığımız,koskoca bir sevdamız olmuş..çaresizlikler içinde yaşamışız hep..bizim böyle olanaklarımız yoktu..biz hep mektup bekledik..olmadı işte..insan neyi çok isterse olmuyor...ve bilmiyorum diyorum.anlamıyorum..ama çok geç.varsın dikenli çalım ol..kömür tozlu yollarım ol..biz dünyayı istemedik..bir kurtulamadık şu ağlamaktan.birde ölemedim ben..bilki ölümden hiç korkmuyorum...çünkü ölürsem göz açıp kapayıncaya kadar sana kavuşacağıma inandım..Seni çok sevmişim ben..

olabildiğince fazla yağdın..ben dayanamam sana...seni özledim..sen ne olursan ol seni sevdim..sevdanın faşisti,komünistti olmuyor,,bir bahar oluyorsun gönlümde..bin kişinin çalıştığı paranın karşılığıda olsa dudaklarındaki rujh..ben senin rujsuz dudaklarını özledim..saçlarına dolanmayı..kahverengi gözlerini özledim.ilk gördüğüm gibi özledim seni..çaresizliğin bitmeyeceğini,,biliyorum..insanlar uykularında rüyalarından hep mutlu olurlar..gerçek başladığında mutsuz..kaç gece girdin rüyalarıma..ama sabahlarımda yoktun...bir sabah uyandığımda senin olmanı istedim hep.sana neler anlatacaktım..benim Gülşenimi anlatacaktım sana..gözlerimdeki yaş diyecektim...içimdeki diken..seni anlacaktım..

seni duymak güzeldi bu gün..bir dünya,bir sevda bir gülümsememdi..yağmurla geldin yağmurla aradın...yağmurlarda daha güzeldin..benmi dün gece hep seninleydim..saçlarına dolandım...kahve rengi gözlerine baktım..seni seyerettim sabaha dek..buda benim sevdam dedim,doğru düzgün sevemedim.......senin saçlarında olmak..senin gözlerinde erimek...hele bu aldığını vermeyen düzene bir günlük sevincim devrim gibiydi..iyiki yağdın..yoksa ateşlerde ölür gibiydim..unuttum söylemeyi..bir gelincik çiği buldum.üzeri biraz çamurlu..camurları sildim..cebime,mendilin içine sakladım..benim seni anlattıklarımdandı..sana göndereceğim..bir yanı çamur,bir yanı kırık,bir yanı dünya..

ben erken kalktım..yanımda yoktun..ne çabuk gitti dedim..yosun diye taramadım saçlarımı,umutlarımı bırakmadım sokaklara..kaldırıma oturdum..telefonda bin yıl sonra duydum sesini...bir kedi geldi yanıma..gitmek bilmedi..kedilere değmem..ama onu sevdim..geceydi..bir yarıydı sensizliklerinde sabahlar olan..ben seni nasıl özlemişim...binyıllık özlem bitermi..nasıl susamışım yağmurlarına...nasıl büyütmüşüm seni içimde..nasıl anlatmışım çamurlu bir gelinciğe..

bin yılda geldin yağmurlarınla ölsemde gam yemem artık..bin ömür daha verdin bana..binyıl daha beklerim seni..varsın senin rujun bu düzenin bin insanının parası olsun.ben senin rujsuz dudaklarını sevdim.sendeki seni sevdim..bi sığmadı şu sevdam,dağlara...

Önce mahkemeyi kurdular
Davacı sen
Hakim sen
Sonra idam sehpasını
İp sen
Cellat sen

Bir gün beyaz gelinlikler
İçerisinde...
Nikah masasında,
Bana evet diyeceğini,
Bir çatı altında
Mutlu bir yuvamız olacağını

Sen....
Hiç kahroluşu tattın mı?
Kırdılar mı gururunu
Taptığın insanlar?
Ben...
İnsanlar yazmış kaderimi.