Sorar dururdum uzun zaman
ah! Bir dillense
anlatacaktı belki
Ödün vermedi sabrından
son damla onu delene kadar
Bir bakışın yaktı çaresiz özüm
Şaşırdım feleğim bilemem sözüm
Hissediyorum da gülecek yüzüm
Sevgiyle ömrüme GİRDİ gözlerin
Güldürmek isterim ömrümce yüzün
Orta okula başladığım yıllardı
Basmane’deydi lokantamız
Ucuz ve büyüktü ekmekler
Ölçüydü çeyreği bir porsiyon
Babayiğitti yarım ekmeği yiyebilen
Bir kere görebildim doğuşunu gözlerime
Başka doğan olmadı öylesine berrak
Gözlerimde çakılı kaldı mıh gibi
Bakışların; sabitlendim bir kareye
Her akşam başka yerlere kayan
Işıklı belki, ama şen değil gökyüzü
Gün gibi aydınlanıyorsa da gece karanlığında
Misketlerle doluyorken oyun bahçeleri!
Karanlık gölgeler düşüyor çocukların yüzüne
Her kayada tutuyor mu kına
Herkesin yarısı, benimki nerede
Tutuyor bizi ödün vermeyen onurlarımız
En çok korktuğumuz kendimizle yüzleşmek
Ne çok alışmıştım iki kişilik yaşama
Bu eski tava, büyük geliyor artık…
Doldurmuyor kırdığım şu tek yumurta
Hasretim tazeliğine ekmeklerin
Dağılıyor, kopmuyor lokmalar; bayat!
Ufalanıp gidiyor hayat paramparça
Ay’a bir düş kondu, düşler sahile
Yaladı yıldızları bir kuşun kanadı
Yandı tüyleri çarpınca yüreğime
Ay da etkisinde şarabın bu gece
Dudakları değiyor kadehime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!