Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

EY BARIŞ

İnsanlığın taşı temeli sensin
Kimler arzulamaz ey barış seni
Mutluluk huzurun güveni sensin
Kimler arzulamaz ey barış seni

EY BÜYÜK İNSAN

SEN GİDELİ YERİN ASLA DOLMUYOR
KARANLIKTA KALDIK GÜNEŞ DOĞMUYOR
SENDEN SONRAKİLER GÖLGEN OLMUYOR
HEP SENİ BEKLERİZ EY BÜYÜK İNSAN

EY GÖNÜL

gözün yükseklerde burnun havada
gel artık aşağı in be ey gönül
itişirsin fırtınayla poyrazla
vaz geç bu huyundan din be ey gönül

FAŞİST AMERİKA

Mazlum halkların celladı
Vah şu faşist Amerika
Duymaz kulağı feryadı

GEL

Kalma insanlığın arkalarında
Derin dehlizlerin aralığında
Durma dogmaların karanlığında
Cumhuriyet ışığına çık da gel

GEL

Sevdiğim çıkarsan aşkın yoluna
Bir ömür benimle olacaksan gel
Her türlü zorluğu aşkın uğruna
Yılmayıp gözüne alacaksan gel

GEL ARTIK GEL YOLA GÜZEL

Bülbül oldum kondum güle
Sevdiğimi bile bile
Karşılarsın diken ile
Konmam başka dala güzel

GELDİ GEÇTİ ÖMRÜM

Ne gözüme görün ne karşıma çık
İstemem başıma olma gel bela
Hadi senin yolun olsun hep açık

GELDİM -2

Ben çekmişim derdin her türlüsünü
Senle mutluluğu tatmaya geldim
Çok çaldım söyledim aşk türküsünü
Sazımı bir yana atmaya geldim

GEL GEL

Kırdın işte kanadımı dalımı
Gören var mı senin gibi zalımı
Görmek ister isen eğer halımı
Yerlerde sürünen gönüm gön gel gel