güzel insanlar geçti bu dünyadan
beklemediler kirli yüreklerden
ebediyeden iz bırakarak yüreklerde
edepleriyle ebediyete gittiler...
güzel insanlar geçti bu dünyadan
anlattılar dinletemediler
içime çekmek isterken mutluluğu
iç çekişlere bedellendirdi kader
napalım gittiği yere kadar
istemedim mi sanıyorsun
tertemiz bir sayfa da yaşamak
payıma düşen kara günlermiş meğer..
güzel insanlar geçti bu dünyadan
beklemediler kirli yüreklerden
ebediyeden iz bırakarak yüreklerde
edepleriyle ebediyete gittiler...
güzel insanlar geçti bu dünyadan
anlattılar dinletemediler
utanıyorum artık insanlığımdan
gördüklerim duyduklarım bulandırıyor midemi,
bu kadar mı kaybetk ruhumuzu
çocuklar ölüyor her gün para için
hangi kağıt parçası hangi metal değer ki
bir çocuğun gülüşüne;
''Şimdi biz neyiz biliyormusun? ''
insan yaşı kemale erdikçe daha farklı bakıyor hayata,
bir Ankara sabahında,
doğup büyüdüğüm şehirden yüzlerce kilometre uzakta
Murathan Mungan'nın o meşhur Yalnız Bir opera
bir soru düştü aklıma..
biz seninle haritada iki küçük lekesi
hiç bir nehir kavuşturamaz bizi
işte böyleydi bir ayrılığın başlangıç hikayesi..
iki küçük su lekesi demiştin bize
hiç bir nehir kavuşturumazdı
bazen gölge olmak için
güneşin altında eğilmek gerek
susuz yazlara kar düşürmek
ütobik bir hayaldir belki
ama düşlemekte bir okadar güzel değil mi ?
nereye koşuşturuyor diye izledin mi hiç?
kar tanesinden tohum yapsan
yaranamazsın çorak toprağa
insanoğlu dediğin nankördür
ne kadar değer versen,
dili lal,
kulağı sağır ,gözü kördür..
Hayat böyledir işte
Karanlıkta ışık ararsın aydınlıkta yolunu
Elini verirsen kadere kaptirirsin kolunu
Ne kadar versen kendinden
Bir okadar daha beklerler senden
Bir terazisi var zamanın
Büyüyeceksin büyükadam olacaksın derdi babam
Büyüdüm ama benden olsa olsa büyük çocuk oldu
Kimseyi unutacak kadar sevmedim çünkü
Ya da yüzüne gülüp arkasından vurmadım
Benim gidenlerim oldu gözlerimde sel
yüreğimde afetlere sebep
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!