Toprak bir perde, bahşeden Allah!
Her türlü nimetler, ondan maşallah.
Hamdını, şükrünü, edersek eda;
Üstüne bir cennet verir inşallah.
Demek sen bir insansın?
Ve de arza ihsansın?
Madem öyle adam ol!
Seni gören ins sansın!
Ey huzura müştak kul;
Derdin varsa dine gel!
Zira onda her makul;
Dünyan darsa dine gel!
Çok arttıysa sorular;
Dur başlama senaya!
Açmam kalbi fenaya!
Müştak iken sırf Hu’ya;
Söyle dünya neyime?
Yokken zerre kıymeti;
Lazım ise sana hak;
Zan’a bakma dine bak!
Kim diyorsa bana bak;
Ona bakma dine bak!
Yanıltmasın seni his
Seviyeler düşünce
Sefihleşti düşünce
Buna uyan nadanlar
Hayat kurdu düş’ünce.
Moda oldu masiyet
Ey hayata pür heves;
Ömr-ü insan kaç nefes?
Yok yarına garantin;
Aldatmasın seni nefs!
Olmayana deme ah!
Hak hasımı nadanlar, hak dediler günaha
Meşru (!) kılıf buldular, kebairden bir işe!
Nasıl hesap verecek, bu caniler Allah’a?
Tövbe etmek yerine, hız verirler gidişe!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!