İns’lik büyük kar iken;
Dünya bana dar iken;
Onca hakkın var iken;
Verme başka keramet;
Lütfen yalnız kerem et!
Yiğit olmuş(!) duydun mu, vatan satan hainler?
Olmuş birer kahraman(!) halk düşmanı lâinler!
Onca belge ve bilgi, aleyhlerde delilken;
Şu martaval masalı, hangi akil kul dinler?
Görüş başka din başka!
Vahiy başka zan başka!
Bilinirse bu gerçek;
Olur her şey bambaşka!
Sakın kalman terbiyesiz!
Mahrumsanız, alın az siz!
Şayet çoksa ondan hisse?
Tevzi edin, terbiye siz!
Şükür için çok mudur, koca günde bir saat?
Elbet değil diyorsan; hani nerde itaat?
Haktan ırak yaşayan, mahkûm olurken nar’a;
Namzet kılar cennete, kulu belki o taat!
Koca yılda bir gün mü; düştü demek kadına?
Üstelik de o size, ayırırken her günü!
İhtiyaç yok yad elden, bir gavurun yâdına!
Derhal edin iade, siz küffara şu günü!
Bir senede kaç gün var, hesaplayın hele bir?
Az olunca ihatan;
Çok oluyor bil hatan!
Madem ilmin yetersiz;
Olma gafta dayatan!
Vatan dilde terane!
Aynası iştir kulun, asla söze bakılmaz!
Çünkü ekser lafazan, atalete bayılır.
Her zevzeğin söylemi, fiiliyatta hak olmaz!
Böylelerin kelamı; boş lakırdı sayılır.
Yanıp durma bir dost için;
Arzun buysa; koş Allah’a!
Bekliyorsun daha niçin?
Mahbubu ol, er felaha!
Figan etme, yar, yar diye!
Şu aşırı sürura, var mı makul bir neden?
Zira sebep olamaz, bu haline her neden!
Seni böyle görenler; felah buldun sanacak!
Bence fazla sevinme, defterini görmeden!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!