Bilirsin ya sen cıs’ı;
Var o yönde aynısı!
Arttı kalbin kaygısı;
Gitme yavrum o yana!
Dön yönünü bu yana!
Mademki bir yolcusun;
Mukim gibi davranma!
Varsa şayet az us’un;
Hayalini hak sanma!
Hülya kurma boş yere!
Ne inmişse o Haktan;
O, öylece kalmalı!
Yapılmadan ek yoktan;
Kalpte yerin almalı.
Din bir vahiydir madem;
Mutsuz isen katıl bize!
Uygun formül hazır size!
Şayet dersen; nedir karım?
Huzur gelir hanenize!
Naçar isen katıl bize!
Aman nefsim olma azan!
Her günaha olma sazan!
Düstur edin ittika’yı!
Ve taat’la sevap kazan!
Önce öğren nedir haddin!
Yok, mu sende zerre havf?
Ya ederse Allah Mahv!
Tavırların çok tuhaf!
Yakışmıyor bu sana!
Hissen yok mu hiç ardan?
İnsanoğlu bir yolcu, var önünde on durak
Yapar rahm-i maderi bebeklikte ön durak.
Dünya kabir ve mahşer, hepsi birer duraktır
Cennet ya da cehennem, her âdeme son durak!
Baktım ehl-i asır’a; kahir ekser ziyankar
Gafil kısmı yanılıp, sanır; eder soyan kar(!)
Ziyan-ı azim eder, kul hakkını yiyenler;
Kim der ise yalan der; “Bir ins için ziyan kar”!
İman edip, beli dedik; Hak emretmiş haccı dayı
Ne mutlu ki; gidip sende, yaptın vakfe, tavaf, say’ı
Arafat’ta edip tövbe, aklanmışken günahlardan;
Niye döndün eski hale, oldun yine acı dayı?
Ne meleksin ne de cin;
Sen sadece bir inssin!
Beşer üstü zat değil;
Bizden olan birisin.
Bir resulsün ins can’a!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!