Bütün hizmet bedene, ruhun ile yok ilgin;
Bu acayip tavırın, helak eder seni bil!
Bir şu işin dışında, tüm konuda çok bilgin;
Yapmaz isen tashihat, mahvedersin sonu bil!
Sırf cesedi besleyip, bi-ruh gibi yaşama!
Âdem misin, adam mısın?
Yoksa bedbaht nadan mısın?
Hakka tabi kul değilsen;
Alçak nefs’e aldanmışsın!
Dert babası, dert babası!
Dinledin mi derd-i nası?
Hele birde beni dinle?
Gör ne imiş derdin hası!
Dağdan daha azim derdim
O, Rahmandan bir ihsan;
Aman dikkat zamana!
Buna rağmen çok insan;
Kıymet vermez tam ona!
Öyle çok ki ederi;
Feryat figan zamanlar;
Yıllar, aylar çeker ah
Varsa duyan insanlar;
Her an söyler, bin eyvah.
Arzun tam bir mut ise; uymaz buna amelin!
Çünkü ehl-i dünyasın ve fenadır emelin!
İstediğin şey için, ihtiyaç var tecdide;
Yani gerçek mü’min ol, o nesneyi et temin!
Henüz yeni başladın;
Ne çabuk ta usandın?
Başlamadan boşladın;
Sen hayatı ne sandın?
Etme sakın istifa;
En nihayet kadınlar; çıktı tümden sokağa;
Bir sıcacık şefkate, hasret kaldı yuvalar.
Bir kadını bin şeytan, düşürüyor bak ağa!
Öksüz kaldı yazık ki; emel olan davalar!
Akamette Anane, örf ve adet berhava;
Akıl göze inerse; inkâr eder ruhunu
Elbette ki affetmez, varsa şayet ruh onu!
Almamalı aslında, hiç muhatap bi-ruh’u;
Zira taklit ediyor, o imansız güruh’u!
Nefis denen izansız gelmeyince hizaya;
Çıktık işin içinden, attık suçu zamana(!)
Zor gelince onunla, girmek bize niza’a;
Veda ettik ne yazık; kâmil olan imana!
Devir bozulmuş diye, sövdük dehr’e kesiksiz(!)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!