Günde beş kez ezanla, davet eder yaradan!
Zannetme ki şu çağrı, öylesine sıradan!
Alemlerin rabbidir, o çağrının sahibi;
Kim etmezse icabet, olur mutlak bir nadan!
Bir paragraf açarak dün;
Yöneltmiştim on suali!
Cevap var mı baktım bugün;
Yadırgadım ben şu hali!
Suspus olmuş muhataplar;
Sebep ne de oldun dinsiz;
Mutlu musun şimdi böyle?
Bir Mansursuz ve muinsiz;
Hallolur mu işin söyle?
Farz edelim söndü güneş;
Bak Kitaba Sünnete, din Allah’ın dini mi?
Onlar ise gerçek din; tenkit etme dinimi!
Merve Demircan
20.12.2011-İzmir
Bir kafiye uğruna, özden mana atılır!
Şiirlerin içine; türlü yalan katılır!
Sure-i Şuaranın tehdidinden yok haber;
Müfritane beyanlar, bizlere dayatılır.
Bir parmakçık bal için, atma seni sen dara!
Hele de o şey yasaksa; etme ona müdara!
Helal keyfe kafiyken, ne gerek var harama?
Çünkü kulu hatalar, eder orda madara!
Ona bunca talep nedir?
Bir yolcuysak şu cihanda
Hırs ve tamah boş yeredir;
Gideceksek biz bir anda
Abes şeydir gönül vermek
Hak’tan gelen belaya, ta’nda mısın sen hala?
Hem de asr-ı ahir de, kıyamete az kala!
Musibetler herzaman, ceza olmaz çekene;
Bazen ona katlanan, veli olur pekala!
Gayen aydın olmaksa; nuru yad da arama!
Mum peşinde koşarken, baki şemsten ırama!
Böyleleri pek çoktur, şu sıralar ne yazık;
Kimi oynar komedi, oynar kimi drama.
Bilmiyorum ben kimdir, böyle seni kandıran?
Her kim ise bil dostum, vermiş sana baldıran!
Fırsat varken tövbe et, devam etme hata da;
Yoksa sana ahrette, olmaz billah aldıran!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!