Ah bayım, geldiniz ya,
Aşka ilk ayak basan muhterem gibi,
Cıvıl cıvıl yüreğimin gizli cenneti.
Birgün gideceğinizden habersiz,
Dolu dizgin yaşatıyorum günleri...
Siz bayım, bilmezsiniz sizi dinlemenin ruhu zenginleştirdiğini,
Şarkılarınızla, insanın en çok yalnızken yalnızlıktan vazgeçtiğini.
Bilmezsiniz belki tek bir sözünüzle surların yıkıldığını,
Tarihin tekerrür ettiğini,
Yazarların imla hatalarıyla doldurduğu sözlerini.
Bilmezsiniz belki, hissetmezsiniz bu kulakların sizle canlandığını.
Keman eşliğinde düşüyor yalnızlıklar ritimlere. Tek itimlik iskemlenin ayazında üşüyor körpe.
Müziksel sezgilerin, zihinsel serzenişinde, vuruyor kendini yerden yere.
Dipten başa, baştan sona, iki ters bir düz halde, söğüşlerle örüyor baharlık atkısını, ipi sahte.
Yüz görümlüğüne para dahi istemiyor, altında saklandığı maskeyle uzanıyor eli peçeye.
Küfürbaz sitemlerin mühürlüğünde, lâl oluyor eli, ele geçiriliyor bedeni, hapsoluyor gazele.
Bir güzellikten bir güzelliğe atlıyor zihni, kaderin cilvesi, bozmuyor oyununu yine.
Söylencesi kalmış geride, ıssız tanıkların.
Gölgesiyle buluşmuş izsizlikleri,
Canlarına tak etmiş işsizlikleri.
Minik minik giderken elleri,
Mışıl mışıl uyutmuşlar çocuk yüzleri.
Erkeğin sarp misali ateşi;
Şeytanlığındandır.
Kadının su misali beyazlığı;
Meleksi oluşumlarındandır.
İkisi birleşince, buhar olur düşünce,
Yalnızlık koleksiyonuna beni de kattığın için teşekkürler sevgilim.
Pıhtılaşan yerlerimi siliyorum şimdi.
Kan kaybından dolayı terk etmezse ruh bedeni, yine yalnızın olarak kalacağım.
Kırıldı aklımın çerçevesi sevgilim,
Uçup giden umutlar, düşleri de bırakmadı peşi sıra.
Birden, usulca siniyor cüssem,
Senli benli lafların ağırlığı karşısında.
Küfrün hafifliğine şaşırıyor bazen,
Resimlerle pekişince zerren.
Rakamların soysuzluğa göz gezdiriyoruz beraberce;
Ses kırılması başlıyor.
Çatırtılar susuyor.
Okyanus derinliğinde şimdi zaman,
Tsunami etkisiyle dalgalanıyor.
İki kere çalıyor saat,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!