Meral Çakır Şiirleri - Şair Meral Çakır

Deseydin, gülmeyip ağlayacaksın!
Bu kadar yanmazdı yüreğim anne.
Dertleri yalnız sen sırtlayacaksın!
Sol yanım acıyor,yoruldum anne….

Adını koysaydın, çektiklerimin,

Bu gün,
Aldım başımı gittim!
Yüreğimin
Götürdüğü yere beni.
Bir ağacın altındayım.
Uzatsam,

Seni,
Yazabilirmiyim?
Yazıya döksem!
Anlatabilirmiyim?
Yazsam seni sana,
Okuyabilirmisin?

İçimi ısıtan sen olmalısın.
Beraber öğrenelim yaşama direnmeyi,
Sevmeyi beraber öğrenelim,
Sevda ile yoğrulmayı.
Ağlamak kolay olsun omuz omuza,
Aşkın yoksa bende yokum diyelim,

Bu kadar acıtırken,
Haksızlık içimi.
Bu kadar saklarken,
Geceler beni.
Sen nereden bileceksin?
Sevdaya karışan hasreti.

Karlı soğuk bir kış günü,
Hayat verdin bana
Tıpkı benim sana,
Can verdiğim gibi.

Dünya benimdi,

Sana sevdam inan sonsuz.
İtiraza gücün var mı?
Gönül gözüm bil ki suçsuz.
Bakmamaya gücün var mı?

Resim gibi çizdim seni.

Gecenin bir yarısında,
Ayazda kalmış
Bir kuş yavrusu gibi
Yüreğim,
Kimbilir, kaç gece
Yalnız geçirdiğim?

Açılasım var bugün
Yelken açıp denizlere.
Açılasım var geceye,kaçasım var
Dertten,kederden şehrin gürültüsünden.
Tadasım var bugün huzuru,
gece mehtabı.

Haberin geldi bir gün!
Civanım vurulmuş.
Kömür gözlerin,
Hemen yumulmuş.
Bizde misafirliğin
O gün son bulmuş.