Başkasına verilmiş,
Sözü var imiş.
Beş dakika arada,
Boşluk doldurmuş.
Yemin etmiş, birde
Yüzünü öpmüş.
Her gece seni uykusuz koyan,
Sabahlara kadar ağlatan,
Aşkı ile içini yakıp kavuran,
Ben olsaydım sevdiğim,
Ben olsaydım keşke.
Ben bu gecede yine,
Yalnızlığın,
Dile gelmez diliyim.
İnan seni çok seven,
Çılgın biriyim.
Bir kez dene bak,
Sevgi, tohumsa eğer
Gönül bahçende yetişir.
Her gülümsediğinde,
Sevdan ile sulanır.
Dene bak!
Sevilirken sevmesini bilmedin,
Deli gönlüm ateş idi, kül oldu.
Savruldu, kırıldı, yürek görmedin,
Bahar idi susuz kaldı çöl oldu.
Gönül ısınmıştı, bakışlarında
Mevsimsiz açmaz mış
Kırlarda çiçek,
Sebepsiz uçmaz mış
Doğa da böcek.
Herşeye bir zaman bir mekan gerek.
Zamanı mı şaşırdın, ne oldu sana?
Sanki, deniz kenarı,
Yeşil orman pınarı.
Çölün garip rüzgarı
Gözlerine takıdım.
Sığınılacak liman.
Ne gördüğüm rüyalar,
Ne gezdiğim diyarlar,
Olmuyorum bahtiyar.
Üzüm gözlüm sen yoksun.
Ben bunu niye yaptım?
Önce!
Gözlerini gördüm.
Bir aynada!
Kendimi görür gibi.
Baksan gözlerimin içine,
Başım dönecek.
Eğer gücün yeterse,
Yüreğimden sil seni
Sil de bu ızdırapdan
Yar bende kurtulayım.
Sil de uykularım la
Her zaman dost kalayım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!