Cevabını bulamadığım bir bilmece bu.
Kimi AŞK olduğunu söyledi,
İnandım.
Kimi'de SEVGİ dedi.
Ona da inanım.
Gece, karanlık,
Sabah,aydınlık.
Hayat,yorgunluk
Birde, yanlızlık.
Savaş,yaşamak,
Bu eylül,
Nereye nasıl varacağını
Bilmeyen
Bir yolcu gibi
Savruluyorum..
Uzak düşlere,
Gözümde, hasretin dinmez yaşları,
Gönülden ah çekip, yanasım gelir.
Derdimin şahidi sokak taşları.
Sevdiğim İzmir’den gidesim gelir.
Değilim ki artık, yolun başında,
Denizi seyrediyorum,
Yalnız, sessiz ve dalgın.
İçim acıyor,
Biliyor musun?
Bilemezsin ki, nereden bileceksin.
Çünkü sen, ben değilsin!
Gittin!
Ay sanki bir daha doğmadı.
Yağmur da yağdırdın
Gözlerime,
Karanlığı da çöktürdün
Gündüzlerime.
Yıllardır çektiğimi,
Acep bir bilen var mı?
Bu çilekeş Gülene,
Bunca dertler reva mı?
Gül demişler adıma,
Demem hiç, yalandan
Tutuver elimi,
İstemem yalandan
Seviyorum diyeni.
Sen ha!
Beni ha!
Bazen arıyor gözlerim;
Dolaştığım her yerde,
Baktığım her köşede.
Bazen!
Sesini duymak isterim,
Sadece
İlaç olsun yareme,
Derman olsun derdime,
Şu çırpınan gönlüme!
Koşuversin ansızın.
Gecelerde bana eş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!