Gidersen göçük altında kalır gözlerim
İğreti duvarlarım yıkılır ellerime
Delişmen bacaklarıma kirişler devrilir
Ele avuca gelmez yüreğim ezilir
Rehavet altında kalırım, ezilir umutlarım
Seherin en serin deminde kalırım, eşikte can verir bedenim
(F) alanca ne derse desin
(A) ğzına geleni
(L) ale bahçesindeymiş gibi
(A) ğzında cıgaran
(N) eşeli bir yanlızlığa boğulmuşçasına
(C) anın çıkana kadar
14.
Öykündüğümün adı Mecnun.
Zehir zemberek sevdamın çölüdür Leyla.
Loş odanın kuytuluğunda büyür özlem.
Efkarlı ülkelerin isyankar umuduna bağlı,
Matemine sebep ben miyim?
Eğilirim huzuruna istersen;
Lekesi bol ömrümü kurban ederim,
Emzirdiğin çocukların masum düşleri aşkına,
Kavgaya sensiz nasıl giderim; kadınım.
1.
Duvar dibine işer
Babadan terbiyesiz adamlar
Çam boyu gölgeliklerde
Yüzellisini birden serinle
Saçlarına uzanmayan kolum kırılır
Sana ulaşmayan sesim kısılır
Sensiz gecede ayın şavkı söner
Gelmezsen üşür ellerim
Etime batan tırnaklarım sökülür
Loş ışıkta beynim sulanır
Mavili umutların tümü devrilir
Esemeyen yel savurur cüssemi
Senli kentlerin sokaklarına yalvarırım
Eski zamanların karanlık gecelerinde
Sokakların lambasız,
Odaların loş demlerinde
Güzeldi kaçak sevdalar
Az yerinde dünyanın
A’dan Z’ye
Az buz değil hayata atılan ilk çığlık da büyüktür
Basmaya sarılı bedeni kefene alışsın diyedir
Canı yansa idrardan anaya ağlamak da kutsaldır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!