Aklımda dolanan dağınık uğultu...
Gözümde sancıyor mevsimsiz yağmur
Durmaksızın çoğalan boşluk.
Engebeli toprak kokusu...
Ey bir çemberde herkese eşit duran yazgı!
Gülerdi...Ve belirirdi insanlığın alnında çizgiler
göz çukuruna itilirdi tebessümler
dudaklarını ısırırdı gülerek
Birkaç gül savruldu etrafa
Birkaç kayıp sabah.
Nemli bir göz değdi tenime.
Birkaç diken...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!