Melis Morsallı Şiirleri - Şair Melis Mor ...

Ben seni hep sevdim
Öyle söyleme
Öyle habersiz gitme
Alma bir kaç eşyanı
Ben seni hep sevdim
Bir şey deme

Şimdi öyle ağrılı,yaralı bir akşam bu akşam.Bırakıp gittiğin bu vakitler içimde bir yara bıraktı.Vakit aktıkça gözlerimden,güneş her doğuşundan sonra batıp giderken yollarda ben bu ağrı ve acı ile savrulacağım sensiz yollara.Öyle bir zamandır ki bu zaman,
Ne ilaç olur yarama, ne sarar sarmalar beni.Bildiğimden öte yol yok benim amansız sevdam.Biliyorum artık sensiz hep sensiz günler olacak.Ama benim için asla yenisi olmayan günler bunlar.Senden sonrası yok ki sevdiğim,oğlum,kardeşim....
Ben bu acı yüreğimde kaybolup giderken bu yollarda ucu sendemi biter bu hayatın.Sen olur musun o baktığım yolun sonunda bilmiyorum.Nefes almak acı veriyor.Sen yoksun biliyorum içim ağrıyor, yüreğim yanıyor sevgilim,aşkım,oğlum,bir tanem......
Öylesine bir şarkı alıp götürürken seninle olan günlerime biliyorum şarkı bittiğinde sen olmayacak sarılmayacaksın bana.Sen mi yok olacaksın, şarkılarımı duymayacağım bir daha...
İnan bilmiyorum artık.Bilmiyorum.Sensiz olmak,sensiz denize selam vermek,sensiz güne bakmak
Bilmiyorum.Bilmiyorum.İçim ağrıyor herşeyim.

Bayramlarımız…
Bayramlarımız vardı
Hatırlanması gün geçtikçe zor, silik, gri
Sarılmalarımız, telefonlarımız vardı uzaktaki gönüllerimize
Babaannemizin bol cevizli yassı kadayıfı vardı
Şerbeti damağımızda kalan

Bir anamın yüreğini yaktılar
Bir de beni yaktılar işte.
Anam ağladı, haykırdı sessizce
Babam duyduda yine de
Verdi beni amca bildiğim ele
Korktum. Korku buymuş dedim bir yabancı elde

Sessizce el salladı bana
Ben giderim sen gitme gün dedi
Gün senin geldiğin gündü
Sen de gelmedin bende yokum işte

Şubat2007

Elbet birgün
Bir gün diyor yüreğim
Yaralarımı sararsın
Elbet bir gün
Yüreğimdeki yeşeren dalı görürsün
Ve bir gün

Canım Sevdiğim Benim,

Ben bilirim sen baharlarını seversin.Sonrasında olan dutları.Geçen bahar burdaydın.Bahar'ın sarıldığı gibi mevsimine bana sarıldığın geçen bahar.Şimdi oralarda havalar nasıl bilmiyorum.Aynı soluduğum hava gelir mi yanağına bir öpücük bırakır mı bilmem ama ben burdayım.Bıraktığın yerde.Bizim sokağın köşesindeki kocaman dut ağacı seni hatırlatıyor bana.Bir esintide koyuyorum yapraklarına sevgimi, özlemimi savursun da getirsin sana diye.Geliyor mu bilmiyorum ama ben koyuyorum yaprakların hışırtılarının götürdüğünü düşünüyorum zaten.Yere düşen dutlar içimi buruyor.Haberin olsun dutlar düştü yere.
Mayıs 2006
Almanya'ya

Haklıyım
Haklıyım git o zaman
Alma yüreğimi
Gülmelerimi,sevgimi,sevdamı
Alma sana sarılmalarımı
Git dönme bir daha

İçimden geçen bu
Vakitli vakitsiz ağrılarım
Yağmura arkadaş göz yaşlarım
Hırçınlığım
Küsmüşlüğüm güne
İçimden geçen bu

İçimde sönmeyen yankınlar var….
Çocukluğumdan beri böyle idi. Seni gördüğümde bir gün bir kibrit attın yüreğime sonra uçup gittin. Arada bazı vakitler geldin bu eski konağa. Çocukluğumdaki silik hatıralarımdan hatırladığım. Şehirli olmuştun ya artık pek kimse yanaşmazdı yanına. Ama olsun sen bu yazda buradasın. Aynı havada tek nefes oluyorsun içimde yetiyor bana. Avluda öylece bakardım sana. Ellerim toprakla yıkanmış, yüzüm is içinde dururdum. Yerdeki taş üzerine işlemeleri sayardım. Sen gidene kadar dururdum.Sen bakmaz görmezsin beni.Giderdin yine.Ben toprağa dönük yüzüm ellerimle seni işlerdim toprakta.Sana sevdiğim sevdamı yeşertirdim,filizlendirirdim,kök salardım toprakta.Aşk.Aşkım batırıyor güneşi.Toprağa sarılmış rengini görmezdi gözlerim güneşin.Ben seni öyle çok sevdim ki….
kasım2007