Önce sevgi insanı yaşama bağlayan
Yarına bir umut güldür güldür çağlayan
İçli içli yandıkça muhabbet sağlayan
Mis kokulu çiçeklerle eser dağlara
Yormadan dokunduğu her gönlü güldüren
__Dilibal/Hurigúl/atışması_
Sordum sual ettim Melek hanımı
Sosyetedir köye gitmez dediler
Bu hayat dediğin bir gün dönümü
Feleğe eyvallah etmez dediler. Dilibal
Üzgün çocukluğumun çılgın heyecanı
Bir sen düşler kimsesiz hayaller
Yalnızlığı yaşatır, şu yorgun ömür
Her akşam, her akşam
Yastığıma kafamı koyduğumda
Tek tek damlarken gözyaşlarımı
Gelen vurur giden vurur dert bitmez
Umutlar tükendi gücümde yetmez
Garip bülbül başka dallarda ötmez
Yaralı şu kalbim gülmedi usta
Gonca gül dururken çalıya kondum
Kalıcı değilsin yarını germe
Acılara tuz ekip biber sürme
Dağılır bozulur asla kalp kırma
Kul oğlu kulunda, kul ah’ı kalmasın
Kimselere kızıp kini yük tutma
FELEK
Başımda esmesin karayel artık
Sardı etrafımı zehirli atık
Hesap sormasınlar çarem tükenik
Yeter gayrı bu sesimi duy felek
Kuru dala benzer şu vefasız kul
Ne meyve ne gölge verir bunu bil
Hatır gönül çiğner alır çetin yol
Övünmek karıdır yandaşına sor
Böyleleri adap erkan da bilmez
Gurbet elde geçliğimi bitirdim
Yerden yere çaldın beni vay felek
Gecem ile gündüzümü yitirdim
Geçen günler bu ömürden zay felek
Başımda esmesin karayel artık
muhabbet atışması
Pişmanlık duyanlar dizin döğerler
Güzellere nazar kıldın mı söyle
Sevdalığın her bir yerde överler
Mecnun gibi çöle daldın mı söyle...veysel
Boyun büküp kalma darda
Ela gözlü kara kaşa
El ki söyler eder hata
Dostlarını kırma boşa
Selam söyle nazlı yare
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!