Sevenler ardına konuşma kötü
Yanlışı söyleyen diller lal olur
Gün gelir de onlar birleşir zati
Sevdalı gönüller kavline kul olur
Yağmur çamur demez yürekler çağlar
Aşkına sarınıp, külüne bandım
Kara gözlerine baktım da yandım
Ömrümce hep benim olursun sandım
Sevmenin tadına vardığım adam
İçim volkan gibi, sönmeyen yangın
Önce sevgi insanı yaşama bağlayan
Yarına bir umut güldür güldür çağlayan
İçli içli yandıkça muhabbet sağlayan
Mis kokulu çiçeklerle eser dağlara
Yormadan dokunduğu her gönlü güldüren
__Dilibal/Hurigúl/atışması_
Sordum sual ettim Melek hanımı
Sosyetedir köye gitmez dediler
Bu hayat dediğin bir gün dönümü
Feleğe eyvallah etmez dediler. Dilibal
Üzgün çocukluğumun çılgın heyecanı
Bir sen düşler kimsesiz hayaller
Yalnızlığı yaşatır, şu yorgun ömür
Her akşam, her akşam
Yastığıma kafamı koyduğumda
Tek tek damlarken gözyaşlarımı
Gelen vurur giden vurur dert bitmez
Umutlar tükendi gücümde yetmez
Garip bülbül başka dallarda ötmez
Yaralı şu kalbim gülmedi usta
Gonca gül dururken çalıya kondum
Kalıcı değilsin yarını germe
Acılara tuz ekip biber sürme
Dağılır bozulur asla kalp kırma
Kul oğlu kulunda, kul ah’ı kalmasın
Kimselere kızıp kini yük tutma
FELEK
Başımda esmesin karayel artık
Sardı etrafımı zehirli atık
Hesap sormasınlar çarem tükenik
Yeter gayrı bu sesimi duy felek
Kuru dala benzer şu vefasız kul
Ne meyve ne gölge verir bunu bil
Hatır gönül çiğner alır çetin yol
Övünmek karıdır yandaşına sor
Böyleleri adap erkan da bilmez
Gurbet elde geçliğimi bitirdim
Yerden yere çaldın beni vay felek
Gecem ile gündüzümü yitirdim
Geçen günler bu ömürden zay felek
Başımda esmesin karayel artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!