Melahat Çetinkaya Şiirleri - Şair Melaha ...

Yetimi giydirip yoksul doyuran
Haksızlığa karşı hakkı kayıran
Evvel ahir edep erkan buyuran
Ünlü ünsüz, dinli dinsiz bizdendir

Villasında atlas halı
İbrişim kuşaktan şalı
Yürüyüşü fiyakalı
Eser geçer yeli bizim .

Hakkı bilmez darası var

BİZİM KÖYÜN ŞİVESİ

Köpeğe ooşt deriz kediye bisi
Çamurla sıvanır bacanın isi
İnsanda güzellik Allah vergisi
Ana,baba, bacı gardaş sevgisi

Pas verirdi her gördüğü güzele
Kendini Bred pit sandı bizim oğlan
Kokladığı güller döndü gazele
Hep bu yüzden bekar kaldı bizim oğlan

BİZ UYURKEN
Biz uyurken mışıl mışıl
Rehavetin kollarında .
Haramiler su başını tuttular
Ellerinde yeşil başlı kılıçlar,
Su içerken ceylanları vurdular .

BULAMADIM

Nice şiir yazdım nice okudum
Gönül dergahında sevgi dokudum
Gül dalında bülbül olup şakıdım
Aşkı anlatacak söz bulamadım

BUL BENİ

Gözlerine düşerken gölgesi dolunayın
Hayallerin koşarken yelesinde bir tayın
Aşk okunu atarken sevgiyle gönül yayın
Yüreğini açarak bekleyenin bil beni

Ağlamak yok bundan böyle
On Kasım geldi diye
Direnmek var senin gibi
Düşmanlara hainlere
Yürek elde silah belde ..
Kenetlenip sevgi ile

BÜTÜN ÇOCUKLAR DENİZ

Ülkemizin üç yanı,
Denizle çevrili dalgalı.
Dördüncü Deniz parkalı
Gencecik bir fidandı

ÇOCUK OLMAK VARDI ŞİMDİ

Çocuk olmak vardı şimdi
Atlayıp oyuncak trenlerine
Nanik yapmak hayatın dertlerine
Çocuksu bir gülüş ve yürek ile