Mehtap Keklik Şiirleri - Şair Mehtap Keklik

Bekliyorum susukun ümitlerle
Mehtabın maviliğinde
Soğuk vücudu tenimi yakarken
Koynuna girdim de gecenin.
Siyah tüllere sarılı nemli duyguları
Karanlığa salıp, seni bekliyorum.

Sen benim içimde, benden uzakta
Bense yine melankolik,
Yine senkolik.
Kadehime doldurup gözlerini
Yudum yudum içiyorum
Senhoş oluyorum.

Hummalaşan düşüncelerin
Sarımtraklığıyla bunalan
Duygularımın
Damla damla eriyip
Yok oluşuydu telaşım.

Yollar, katran karası yollar
Alabildiğince uzanan
Dönüşü olmayan yollar.
Önüme düşmüş ruhumun gölgesi
Ardımda zifiri karanlıklar.
Işık olmazsa gölge olmaz ki

Kısır sevinçlerin rahminde umutlarımız
Nafile hayallerle avuttuk kendimizi.
Bazen duygu tutulması yaşasa da yüreğimiz
Bazen duygu selinde boğuldu günlerimiz.
Ucuz sevinçlere
Paha biçilmez bedeller ödedik,

Dün arkadaşımla evcilik
Oynayalım biraz dedik.
Ben anne oldum, O kızım
Bize bir baba lazım.
Rica ettik arkadaşa
Bize olur musun baba?

Birbirimizin yokluk zamanlarında dolaştık hep
Senin varlığında ben yoktum
Benim varlığımda sen
Hep başka iklimlerde aradık vuslatı
Ya yokluğun ateşiyle kavruldu
Dudaklarımızda heceler,

Okızın vatanında olmak vardı
Siyah gözlü kızların vatanında
Yanağında gamze olmak
Dudağında kıvrılmış gül yaprağı.
Gözlerinde sel olup akmak vardı.
Bombalar altında

Bir gün bu ayrılığı öldüreceğim
Kurşuna dizeceğim yalnızlığımı
Yargılayacağım sensizliği
Sonra da ipe vereceğim
Sehpada salınırken sensizlik
Kahkahalarla güleceğim.

Gözlerinizde nehir çağıltısı
Kirpikleriniz olta
'Rastgele' temennilerinin ışıltısı
Bakışlarınızda.
Kara gecelerinize biraz ışıltı katmak
Ya da uzaklaşmak için