Toplandık bütün arkadaşlar
Kimi tanıdık kimi yabancı kimi aşına şiire
Yeşile boyamaya uğraşıyoruz şarabı
Ve günaha cübbe giydirme telaşındayız
Fütursuz kırmızılar geziniyor yanaklarımız da
Çok güzel bir kadındın sen.
Önü demirli pencereleri vardı evinin
Arada ürkek bakışlarından yakalardım seni
Elin telaşa bulaşırdı perdelerin de
Loş ışıkları olurdu odanın
Neden kimden saklanırdın bilmezdim
seviyorum seni
bir annenin çocuğunu sevmesi gibi
öyle saf öyle dik ve öyle yürekli
bıçağın üstünde yürür gibi
ayaklarımdan geçmekse marifet
bedenimi uğrunda verir gibi
hani yoksun ya uyandığım hiçbir sabahta
her şarkıda senden birşey ararım da hani
olmadık bir şey olsa da sen olsan yanımda
adamın biri bir kitap yazsa mesala
ikimiz olsak kahramanları
ve tüm yaşanmışlıklara inat
İçimde ne varsa
Ne doldurmuşsa yüreğimi
Ve bütün envanteri ile kalbimi
Bir intiharın güz senfonisine verdim
Kaç kanadı varsa penceremin
Ne vakit aklıma düşsen
Kar mavisi bir hüzün kaplar her yanımı
Çocuk sevinçlerle dolarım
Yenlerim eskir,düğmesiz esbablar giyerim
Çoğalır ünlemlerim
Yok gibi var olurum,var gibi yok
Ne yapsam olmuyor
Yarım kalıyor şiirlerim
Ceplerim boşaldı yedeği yok
Tükendi kelimelerim
Tualim de boya kalmadı
Boşa çıktı imgelerim.
Tam da bu vaktinde akşamın
Gün toplamışken pılını pırtısını
Buna hayıflanırken üstelik ben
Bir kez bile şaşırmadan sen
Dilinde bir sezen şarkısı mırıldanırsın
Arada tiz bir ıslığı eşlik ederek yalnızlığıma
Uzak soğuk füme bir akşamdı
Tenimde yokluğunun yüzsüz ateşi
Eski gamlı bir şarkı gibi tünedim vefana
En ıssızında bile yoktum
Bakışlarındaki boşluğun
Ne çok inanmıştım oysa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!