Yıllar öfkesini üzerime salmış,
Mevsimler hıncını alıyor benden.
Umutlarım çığlar altında,
Işıklarım sönmüş gözlerimden.
Nasır bağlamış duygularım,
Her şiirde kanatıyorum yeniden.
Hep sahte yüzlere bakmış gözlerim
Çoktandır sıcak bir tebessüm görmemiş.
Nerede bir hayırsız var,
Gidip yapışmış eteğine ellerim.
Vefadan nasipsiz kim var,
Gidip teslim olmuş yaralı yüreğim.
Çaresizlik dibe vurdu
Hayallerim mağlup oldu
Umutlar da bitkin artık
Elim kolum diken dolu
Sus ağlama benim için
Sancılar içinde öldürdüğüm bir gecenin
daha sonuna geldim.
Senleşen zihnimden
katre katre dökülüyorsun gözlerimden.
Her zamanki gibi bugün de kalabalıksın bende
Hasretinden ruhumu uyuşturduğum zaman
Siyahlara bürünmüş gözlerine
Ölüm şiirleri yazdım! !
Seninle kendimi ne kadar mahkum ettiysem
kör olası karanlığa,
Öyle uzak durma Dayı
Kap o kürsüyü de yanıma yanaş
Diyeceklerim var yıllardır kursağımda saklı kalan
Kimseye anlatamadığım şeyler
Hani konuşmadığımdan değil
Ben anlattım da anlayamadılar ya da ben anlatamadım
Bütün hislerim satır aralarına saçılır
Her gece işte böyle içli içli coşarım
Duygularım azgın sular gibi kabarır durur
Ben sadece şiir yazarken böyle ağlarım
İki çift lafım var heybemde biriken, dinle beni oğul
Gençken insanın kanı dik akar,burnunun dikine gider
Her dostum diyeni kendi gibi bilir,herkesin suyuna gider
İnsan pazarında namertoğlu namertler fırsat kollar
Huyuna huy olmayanı yanına yoldaş edinme oğul! !
Senden sonra bahar yok
Ömrümün mevsimi hazan
Daha sana doymadım
Uçup gittin hayatımdan
Telaşlı gördüm bütün kuşları
Göçecekler galiba fırtına kopmadan
Beynimi kemirdi duyduklarım
Zehir oldu bana uykularım
Her gece acıyla sabahlarım
Korda buz gibi eridim bittim
Nasıl yaptın böyle dile düştün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!