Renklerini soldurdu öfken
Huzuru bozulmasın derken
Yakılacak resimler benden
Çak bir kibrit alevi ile ağlat
Yağmurun mevsimi ayrılıktan
Gelmek isterim bende
Özlemin var her an içimde
Sana koşmak isterim
Derman yok dizlerimde
Sana olan sevgim o kadar ki çok
Yok böyle aşka sitem eden
Hem gündüzümdesin hem de gecemde
Aklımdan bir türlü çıkmıyorsun ki
O mahur gözlerin hala gözlerimde
Gelip te gönül yaramı sarmıyorsun ki
Çektiğim acılara dağlar bile dayanmaz
Deşmeyin yaramı derindir derin
Benimkisi gönül yarası öyle bilin
Sonbaharımdayım havam serin
Bitmeyen derdimin dermanı gelsin
Aşk hastalığına tabip çare bulamaz
Bir gemi ufukta, aşk limanından henüz ayrılmış
Belli ki halinden mutluluğu hiç tatmamış
İlerliyordu durmadan sonsuza doğru
Kararsızdı hala kendisine bir rota bulamamış
İşte o an bir fırtına koptu, tüm yelkenler fora
Gençlik bir kitaptı okuduk bitti
Canım bahar çoktan geçti kış şimdi
Hani sevincin o cıvıl cıvıl kuş gibiydi
Ne zaman geldi, nasıl çekip gitti
Her gün biri çıkar ben ben demeye
Bendeki geçici bir heves değil
Sonsuz bir sevgi benimki
O sevgiyle nefes alıyorum
Yok yere sevmem kimseyi
Benim sevgim gerçek sevgi
Bulamadım dermanı derdime
Her zerreme hâkimiyet
Doymayan bu nefsime
Zevk, sefadan mahrumiyet
Bir savaş meydanı beynim
Ne gelenim var ne gidenim
Ne soranım ne de arayanım
Böyle yaşamı neyleyim
Geri dön ne olur meleğim
Sensiz günler geçmiyor
Bana kendini anlatma
Giderken
Acında sevincin kadar büyükse
Büyüksündür
Geride bıraktığındır mirasın
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.