Mehmet Yunus Aytek 2 Şiirleri - Şair Meh ...

Bak ışıkları söndürdüm yine
Sadece bir mum yaktım
Ağladığımı kimse görmesin diye
Resmini çıkarıp dertleştim onunla delice

Seni ona şikâyet ettim ben

Yurtsuz göçebe hiç bir yere ait olmayan
Her yeri merak edip gezmek, görmek isteyen
Kendine gönül yarenleri
Gönül dostları arayan bir dervişi göçebeyim

Benim ruhum hiç kula kul olmayan

Aşka ölecek kadar bağlıyım
Sevda ya dirilecek kadar hasret
Öyle çok duygusalım ki
Dalganın sesine ağlayacak kadar

Ve bir o kadar da dinginim

Gönlümün baharı, güneş batacak
Akşam olmadan dön
Hemen gel gözlerim yollarda kalmasın
Hasretle bekleyen gönlüme dön

Günahsız aşkımın bedelini çekiyorum

Sevdan yüreğime o kadar yakıştı ki
Ve o kadar ak'sın ki bende
Tüm saflıklar beyazlarıma secde ediyor şimdilerde
Hoş geldin bana, gönlüme hoş geldin

Nasıl oldu anlamadım

Sana kızgın veya küskün değilim
Sana kırgınım
Onu da benim duygusallığıma ver gitsin
Bak benim güzel dostum

Ben sade bir adamım

Her nereye baksa gözlerim
Hep seni görüyor
Sensizlik çok zor be güzelim
Gönlümün gülüsün sen benim

Elimden ne gelirse işte benden

Bunca yıl herkesten kaçtın
En sonunda buldum sandın
Ansızın içini açtın
Yapma dedim yaptın gönül

Gözleri senden uzaktı

Bir sahtekâra kanmışım
Bir zalime aldanmışım
İstemesem de sevmişim
Gönül bu ferman dinler mi

Gençliğimi benden aldı

Dökülen her damla bir ömür gibi
Gidip de dönmeyen güne benziyor
Sen gittin gideli kaç mevsim geçti
Ağaran saçlarım kara benziyor

Gönül fırtınası katmış önüne