Mehmet Yunus Aytek 2 Şiirleri - Şair Meh ...

Güldürmüyor felek şu yüzümü
Ah çektiriyor gariban ömrümü
Hep bir yara kanatıyor gönlümü
İstiyorum bazen korkutan ölümü

Dünya yıktı beni kahrıyla

Jı mın dur bun dur
-Ben den uzakta idi uzakta
Bırina mın kur bun kur
-Benim yaram derin idi derin
Gava ew hate ber mın
-O yanıma geldiği an

Gece dokunurken tenime
Kelimeler kifayetsiz kalıyor bazen
Gölgeli yanılsamalar dolanırken
Gece abasını çıkardığında güne

Ruhumun derinliklerine çöreklenen

Bir gece bize gel sessizce
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın

Sabahlara kadar oturup konuşalım

Gece iki kişiliktir
Ağır gelir bir kişiye gece
İki kişi yüklenmeli karanlığı
Ve yalnızlığını sessizliğin

Duvarlara çivilenen gözleri

En çok seni yalnızlığımda sevdim
Karanlık olmandan hiç korkmadım
Üzülsem de seni asla sorgulamadım
Seni seviyorum geceler oy geceler

Ne aşk gerçek nede sevgi

Yalnızlığın acısı var bu gece içimde
Korkutmuyor gecenin karanlığı, ıssızlığı
Aldırmıyor gece halime akıp geçiyor
Yalnız sakin bir şekilde gecenin içinde

Karşıma çıkıyor umutlar sarıyor bedenimi

Sana tertemiz aşkımı verdim
Sen karartın dünyamı
Geri istiyorum geçen yılları
Boşunaymış akıttığım gözyaşı

Yeter dur dedim beni terk ettin

Gece yalnız ve karanlık
Gözlerin kadar
Yalnız yüreğime
Sensizliğin kâbusu çökmüş

Fırtınalar kasırgalar, zelzelelerle

Gece nedir bilir misin?
Kendinle baş başa kaldığın
Yüreğinle hesaplaştığın
Ağlayabildiğin kendi dünyan

Ben seni hep gece sevdim