Gözlerine bakınca düşlerim karışıyor
Sen bilmesen de ruhum seni arıyor
Her gün üstüme biraz daha acımazsızca geliyorlar
Senin yokluğunu benden bilip suçlar gibi gözlerime bakıyorlar
Anlamıyorlar oysaki
Bir yuvam olursa eğer
Duvarları teninden
Havasını nefesinden işleyeceğim
Gözlerin öteye acılan pencerelerim
Kuşlar sesinle şakısın
Bugün yine seninle buluşacağım
Giydim yine sevdiğin elbiselerimi
Her sabahki yerden gonca bir gül almaya
Elime uzatılır daha ben gül demeden
Kalbim o günkü kadar heyecanlı
Bitti diyorum, unutacağım seni
Ne aklımda, ne hayatımda
Kalmayacaksın, sileceğim sevgini
Tükettin ümitlerimi, hayallerimi
Kahrettin, yıprattın beni
Hep gidenleri kalanlara kattım
Hiç biri yerine geçemediler
O kalanları gidenlere kattım
Yine de bir tane sen edemediler
Önceleri hasreti hiç tatmadım
Çıkış yok, ölüm yolun sonu
Bu aşk fazla kalmayacak
Bize neden böyle oldu
Hayat beni fazla tutmayacak
Nerede başta ettiğin sözlerin
Bizde bir ulus değilmiyiz
Kimseye bağımlı kalmak istemiyoruz
Bizde özgürce yaşamak istiyoruz
Allah’ım bizde senin kulun değilmiyiz
Tanrım dünyaya bizi sen getirdin
Oda öyle karanlık ki
Zaten gözleri gözlerime değmeyecek kadar kapalı
Oda öylesine dağınık ki
İçinde bunca yaşanmışlıkların bile görülemeyeceği kadar dağınık
İki kişiyiz
Yoksul sayılabilecek bir çocukluk
Kötü beslenmeyle geçen yıllar
Sevginin ne anlama geldiğini bilmeyen
Bilse bile bunu göstermeye cesareti olmayan bir çevrede büyümek
Daha hayatın baharında yaşamın en sert yanları ile karşılaşmış olmak
Kendimden de ötedir bu sevdam
İçimde bir ben daha var benden de öte
Ölür müyüm uğruna?
Evet ölürüm
Fakat ölüm bile az bu sevdaya
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.