Sevmeli insan sevilmeli
Hem de kusurlarıyla sevilmeli
Zaten onu güzelleştiren birazda kusurları değil mi?
Kötülüklerin bilinmediği yerde iyilikler nasıl bilinir ki
Zıtların bayramlığı değil mi bu dünya
Bir insanın yarısı sevmek
Bir diğer yarısı da sevilmek
Sevmek vermek demektir
İstedikçe vermek, özledikçe vermek
Karşılık ve çıkar beklemeden
Söyle sözlerim dudağımda kaldı
Yok bir daha kimseye söylemem
Duygular besliyorum sana karşı
İlk ve son kez söylemek istiyorum
Bu güne kadar rüzgâra kapılmışım
Bir daha sevmeye yeminler etmiştim
Kendimi yalnızlığın içine hapsetmiştim
Gözümdeki yaşları oysa yeni silmiştim
Yeniden ıslanır diye korkuyorum Allah’ım
Kendimi acılara meze ederken onu tanıdım
İkimizde sevmiştik birbirimizi
Uçuyorduk kelebekler gibi özgürce
Görmüyordu gözlerimiz ikimizden başkasını
Sığınacak liman olmuştuk birbirimize
Sevmiştik ikimizde yüreklerimizle
Sev demekle kolay sevilmiyor ki
Yürek yakanı
Sevmekle kolay seçilmiyor ki
Gönül kıranı
Git kendini dağa taşa emanet et
Kaç gece bekledim
Belki gelirsin diye
Gözyaşımı silmedim
Acıyıp silersin diye
Kalbimi hep boş tuttum
Kalbim bir başka atıyor bugün
Süzülüyorum göçmen kuşlar gibi
İçimde hep büyüyor aşkın
Hayata bağlıyor aciz bedenimi
İkimizde zamanlama kurbanıyız
Sen ağlıyorsun ben gülüyorum
O kadar acı çektirdin
Ben ağlarken sen güldün
Allahın sopası yok ki
Kader işte sen ağlıyorsun ben gülüyorum
Sen benim olacaktın
Böylemi biz söz verdik
Sözümüz böylemi olacaktı
Sonuna geldik aşkın sonuna
Artık bu aşkta sevgi yok
-
Faruk Hazar
Tüm Yorumlar2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.