İnsan bazen arkadaşlarına sevgili gibi davranıyor
Sahipleniyor, kıskanıyor ama gırtlağına çökmeden
Çok ama çok eğleniyor, dağıtıyor, yerlere düşüyor
Tatlı tatlı flört ediyor ama sınırları aşmadan
Birlikte gülmekten ölüyor
O kadar güzelsin ki yüzüne bakamıyorum
Titriyor ellerim, ellerini tutamıyorum
Dolanıp sarmak geliyor içimden, saramıyorum
Öylesine bağlanmışım ki, sensiz duramıyorum
Uykudan uyanınca insanı uyandığına pişman eden
Benimle mutluluğu yaşamadıysan
Gitmeye sen hazırdın sevgilim
Mutluluğu hak edeni kendin sanırken
Mutsuzluğa mahkûm olan ben oldum
Arıyorum seni her yerde
Dağlar mesken oldu bu cana
Hasret sözleri kaldı dudağımda
Sensizlik yalan bu dünyada
Dön artık sevgilim seni özledim
Böyle yaşamak yaktı gönlümü
Sen,
Solgun baharlardaki mavi yağmurum
Akşam kızıllığında yorgun gölgem
Kış ayazında yaz güneşim
Her günün sonunda özlediğimsin
Hep kendime derdim ah be deli oğlan
Dağları delen
Kalpleri titreten aşk
Beni ne zaman bulacak diye
Sevda denen şey en zoru seviyor
Ne bir film ne bir roman
Sana ben duyduklarımı anlatamam
Öyle bir sevgi ki yaşaman tatman
Önce yaşaman gerekir sonra inanman
Bir burukluk hissedersen yüreğinde
Sevgim ecelin olacak
Boğulacaksın sevgimle
Ardından meleklerim ağlayacak
Yalvaracaklar ölme diye
Ölmek sana zevk verir, bana acı
Son sözümü akıp giden ellerimden
Çekip giden sesimden, yüzümden
Zehirli ok mu içime saplanır
Yudumladığım hayal kırıklıklarımı
Kesindir suskunlukların yenilgisi
Seviyorum seni
Âşık ettin beni
Elimden tut bırakma beni
Seviyorum seni deliler gibi
Kader yazdı ikimizi
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.