Mehmet Yunus Aytek 2 Şiirleri - Şair Meh ...

Sensizlik bir uçurum
Sensizlikte düşmemek için
Kendimi zor tutuyorum
Ne olur sen tut beni

Yaşıyorum tek başıma

Henüz nüfus cüzdansız bir çocuktum
Belki de yeni doğmuştum
Apansız bir şekilde tükense de zaman
Ben bugün varım, dün yokmuşum

Kimliksiz, kayıtsız ve kimsesizce

Dışarıda köpek sesleri
Sevdadan mı, efekt için mi
Yoksa isyan mı haykırdıkları
Beni ayakta kılan sevdan

İçindeyim gece karanlığının

Sevdiği olmalı insanın
Bakarken yüreğinin kabardığını hissetmeli
Gözlerinden gözlerine yüreğini akıtmalı
Bakmaya kıyamadığı, herşeyden sakınmalı

Sevdiği olmalı insanın

Bir çocuk sevdim
Bakışlarıdır gönlümü yakan
Tavrı duruşu her haliyle aslan gibi
Sakin efendi ağırbaşlı

Hayatı özünden bilen tertemiz kalbi

Sen ellerime dokunan ilk el
Hayatta tutunduğum tek dalımsın
Ve o masum, çocuksu, içten bakan gözlerinde kendimi bulduğum insansın
Sen uğrunda hayaller kurduğum gecelerimsin

Düş kırıklıklarımda teselli bulduğum sebeplerimsin

Gitmeliyim bunu anlıyorsun değil mi?
Başka çarem yok mutlaka gitmeliyim
Sensizliğin beni süründüreceğini bile bile gitmeliyim
Çünkü olmayacak bir duaya âmin demek gibi bizimkisi

Yüreğin o gün benim yüreğime dokunmamalıydı

Yeni yeni alevlenen aşkımız
Ne olur küllenmesin sevdiğim
Dillerine düşsün her yerde aşkımız
Vefasız aşklara ümit bağlamışların

Bir karanlık gecenin boşluğunda

Her şey sende gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif
Kalbinin attığı kadar canlısın

Sevdiklerin kadar iyisin

Bağışlayın beni sevdiklerim
Kendimi parçalara ayıramam ki
Alın gidin korkularımı
Beni sıkboğaz etmeyin

Sevginiz yeniden yaratmıyor artık beni