Yaşamayı özledim,çiçek çiçek,dal dal.
Yangınsız bir ormanda,
içli bir romanda.
Oyuncakları elinden alınmamış çocuklar gibi.
Kitapları yakılmamışlar gibi.
Fikirleri yıkılmamışlar gibi.
Yaşamayı özledim desem ne olur.
Ne yazar deftere,kalemsizlik biter mi,
kitapsızlık biter mi?
Bin sitem etsem yeter mi?
Ellerinden öpsem kaderin.
Ayaklarından öpsem kısmetin.
Tuzak kokuyor mahşer yerini andıran sevda.
Meydan okuyor özlemlerime...
Bakışların; tüyü bitmemiş geceye savuruyor beni.
Rüzgarı böyle mi eser sevdanın; hoyratı böyle mi vurur; sıcağı böyle mi
kavurur.Oysa ilkbaharımızı feda etmiştik; oysa varsın kimi çiçeklerimiz olmasın demiştik; oysa pazarlık bu değildi.
Öyle vurdun öyle vurdun ki polatlar birer birer eğildi.
Düşmek bile güzel kalkmayı bilsen.
Hatadan doğruya gidenler de var.
Düştüğün çukuru çok iyi görsen.
Çukura düşmesi bitenler de var.
Sevmek ve sevilmek farklı duygular.
Yine ateş düşmüş yanar sol yanım.
Sitem midir çare susmak mı çare.
Dünyaya gelmektir benim yalanım.
Feryada düşmüşüm can pare pare.
İnsan dedikleri bir yaman sorun.
Dünyada ne varsa sevgiye dair.
Yaratan sevgidir, silen sevgidir.
Özlem, arzu, umut, tutku ve sair.
Ağlatan sevgidir gülen sevgidir.
Yüreği kör olan ne bilsin sevgi.
Bilinç altı dehası...
Kurnazlık dehası.
Başka düşünceler kaşifi.
Düşüşler bakiyesi.
Anlamsızlık divası.
Can diyen uzun dilli canavar.
Dişigiller familyasından bir varlık.
Tek başına krallık.
Uzun saçlı, uzun tırnaklı,
Bir karış havada aklı.
Ayaklarda halhal.
makyajlı ve dudaklar al.
Ne kadar çok kadın var güzel sayılan.
Bu uğurda tutuşan yanan, ağlayan, bayılan...
Kuşatılmış dünyasında çırpınanlar.
Önünü görmeyenler...
Dününü görmeyenler...
Yönünü görmeyneler....
Öyle bir baktı ki; anlatamam.
Öyle bir güldü ki; bunu da anlatam.
Çünkü kelimeler yetmez.
Çünkü bu vahşet bitmez.
Kelimelere sarılsam, darılanlar olacak.
Kırılanlar olacak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!