Mehmet Yücel Şiirleri - Şair Mehmet Yücel

Mehmet Yücel

Kural koyar, uymazlar...
Uyar feryad edersin duymazlar...
Sefil olursun, mazlum olursun....
Yanar yanar kavrulursun
Bir yaşamı bin soru işaretine teslim etmek...
Teslim olup, öldürülmek...

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Dönüşün olsa ne çıkar ki.
Gidişin gidiş değil.
Amacın olsa ne fayda.
Yamacın pislikten geçilmez.
Yolun olsa da gidemezsin.
Yolsuzluktan geçilmez bir mazin var.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Karanlık geçmişin bilir.
Yıkanmış beynin bilir.
Kıyafetlerin bilir beden beden; kimi sıska kimi şişman.
Çirkeften göbeğin şişmiş kimi zaman.
Bir deri bir deri kemiksin vicdan bakımından.
Sana ne desem uçar gider biliyorum.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Soyum bellidir benim.
Dünyaya barşı öğrettim.
Savaşmayı öğrettim.
Adaleti,kudreti,yiğitliği...
Nerden bakarsan bak.
Nasıl görürsen gör; değişmez gerçek.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Sevdayı soluk borsundan vurmuşlar.
Yan yola koymuşlar.
Ayakları kan içinde.
Elleri kan içinde.
Ceset dediğin gömülür.
Bu bildiğin cesetlerden değil.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Dizlerinin dibindeyim hayat.
Yetim miyim,öksüz müyüm,üvey miyim?
Ne zaman kaşlarını çatsan,kapını kapatsan,
parmağını oynatsan; olmayan özgürlük yok olur.
Duvarlara söz diyemez,ağlarım.
Gürültüsünü duyarım,kopan çığların.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Bana gelme borcun var.
Vazgeçme cezan var.
Dikkat eksiğin...
Gülme zararın...
Direniş zararın...
Hayat kaybın..

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Bana bin yıl sonra gel.
Parasız gel,
Pazarlıksız gel.
Fukaraları düşünerek gel.
Sakatları düşünerek gel.
Bir yerde otur bekle geleceğim kesin.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Vaz geç beni ezmeye çalışmaktan.
Karınca gibi görmekten...
Pusuya düşürmekten...
Çelişkimle geldim,çelişkimle yaşarım ben.
Restini göre göre bir hal oldum; artık utan.
Senin kalleşliğindir beni tek korkutan.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Sevgi diyen kapı kapı dolaştım.
Benim adım sevilmeyen sevmeyen.
Kalpsiz ile nursuz ile dalaştım.
Benim adım sevilmeyen, sevmeyen.

Çarkın batsın felek bu nasıl yare.

Devamını Oku