O sokak duvarlarının
Çok şey bilmesine karşılık
Sustuğunu sanıyorsun
Oysa o sokak duvarları
Bütün o günlerin tazeliğini
Yüzünü okşayan yağmurlara
Boşuna çekmişiz ya bu kadar çileleri
Değişmezdi kaderin bize yazdığı yazı
Bozmaya çalıştıkça bozulmaz hileleri
Hüzünler yağdırıyor mevsimin kışı yazı
Hangi yürek yanar ki oyulmuş olsun taştan
Kendisine bu kadar doğum sancısı çektiren bebeğin kokusuna, bayılacak kadar sevdiren kudrete Allah denir.
Yorgundum farkıma hiç varamadın!
Ellerini de çektin; dokunamadım.
Yastaydım omzuna, yaslanamadım.
Bir türlü halimi anlamadın sen!
Baştan başlayalım mı anne yeniden
Hiç ölmemişçesine yine okşa başımı.
Şu geçen zamanı oynat geriden
Şefkatli ellerinle sil gözyaşımı.
Ah anam kalksan da gelsen yerinden
Nasır tutmuş kalbimle,
hayatın çarkları arasında,
sıkışıp kalmışlığımın acısı...
Tükenmek üzere olan umutlarıma,
çare olamayışımın ızdırabı...
Bırak; toprağı senin olmasın,
Asıl beslediği gülü kokla sen.
Yüreğini dünya hırsı yormasın.
İlahi aşkı hep içinde yokla sen.
Çok vaktin kalmadı; şöyle bir düşün,
Kimseye açmadım kapılarımı
Yüreğim yıllarca seni bekledi
Ciğerim o taze kokularını
Nefesimi tutup bir bir ekledi
Sevindirtme sensizlik korkularımı
Ne ilkbahar gelsin ne de yaz gelsin
Güneş gitsin kendi Ay’ına doğsun
Her şeyimsin ve her şeyden güzelsin
Dünyama bir senin gözlerin dolsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!