Bazı şeyler var ki bana ters gelir
Sevmek hafif sevilmek ağır gelir
Bir gün sevgimi senden gizlersem
Yaptıkların sana da ağır gelir
Kendimi uğrunda feda edesim gelir
Bana sevilmeyi anlat
Çok değerli olmayı
Acı çektirmeyi anlat
Senin için her gece
Kendimle savaşırken
Taş, yerinde ağırmış; ben de ağırdım
Kendi gürültüme kendim sağırdım
Köylüyü, kentliyi bana çağırdım
Ne aldımsa içimde öğüttüm durdum
İlk kez ben dokundum
Dudaklarına duygularımla
Öpülmelere ben öğrettim
Şapırtı yapmadan
Öpmenin nasıl olduğunu
Ben öğrettim
İlkbahar; çiçeğimi açtığım gibi
Gelenler yokladı, kokladı gitti
Halim ise taşlanan ağaç gibi
Meyvelerimi eller topladı gitti
Sapsarı kesildi gönül yaprağım
öldüğüne inanmıyorum!
seni toprağa verdiğimden beri
daha da çok çınlıyor sesin kulaklarımda
cismin artık yok!
ruhun sadece bedenine giydirilmişse
Takvimler değişti
Rakamlar aynı rakam
Düşünceler değişti
Beyinler aynı beyin
At yerine araba
Gitmeni istemezdim
Madem ki istiyorsun
Gidiyorsan git e kızım
Yolunu kesen mi var
Seni veren o Allah
Sizler, bir kırık oyuncağınızı
Hiç bir servetle değişmezsiniz
O küçücük yüreğinizde,
Aklımızın almadığı,
Öyle büyük sevgiler sığdırdınız ki
Bir zamanlar gözyaşlarım hep içime akardı
Şimdi her bir damlası, gözlerimden taşıyor
Pencerenden bir çift güzel gözlüm bakardı
Kırık dökük o evde artık hayaletin yaşıyor
Bahçende kurudu bil, ektiğin çiçeklerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!