Ayrılık çanları çaldığı
Acılar gönlümü sardığı
Zamandır
İçime karanlıklar çöktüğü
Gözlerim yaşını döktüğü
sendeki de yürek mi
öylesine vurdumduymaz
öylesine kayıtsız...
öylesine kaygısız yaşıyorsun
O kalbinin yerine ne taşıyorsun
Durgundu..
Hep düşünceliydi
Her zaman yapıcı olur
Yıkıcılığı yıkmaya çalışırdı
Vatanını-milletini
Canından çok severdi
Küçücüktüm..
Kırılan oyuncaklarıma ağlamadım
Düştüm dizim kanadı of çekmedim
Sofrada huysuzluk yapmadım
Yemek seçmedim
Annemin bir dediğini
Ne vardı ne anlardım, gözlerinde ne vardı
Sevgisiz sevdiğim, aşkın nefret kadardı
Bu gece oturdum yanlız başıma
Sigaram tükendi çayım tükendi
Felek, sevgiliden hasret taşıma
Kağıtlar tükendi, kalem tükendi
O güzel yüzünü göremem asla
Kapanan yollara
Geri gelmez yıllara
Tükenen umutlara
İsyan etmenin
Söyle ne faydası var
Beni incitmenin
Kitap defter kalem aldık
Madem okuduk yazdık
Nasıl bu kadar azdık!
Yanlışların boyu dizde
Kaybolmuşuz yanlış izde
Şiirlerim hiç güzel olmuyordu
Mısralara güzellik seninle geldi
Sen olmadan sayfalar dolmuyordu
Açılın kelimeler, ağır misafir geldi
İnsan, sevdiği kadardır
Acı çektirdiği kadar değil
Mutlu edebildiği kadar var
Mutlu olduğu kadar değil
Bir başkası için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!