Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Vatanımı sevmeyen havasın solumasın,
Kes nefesin hainin, azıtmasın kefere!
Bozkurdumun yurdunda çakallar ulumasın,
Ver dersini hainin, azıtmasın kefere!

Mehmetçiğim yürürken gelsin ayak sesleri,

Zayıfın sırtından kurulmuş pazar,
Yeter ki kurulan mezat şenlensin!
Mazlumlar açlıktan ölmüş ne yazar?
Yeter ki kazılan mezar çimlensin!

Ne satarsa satsın, müşteri hazır

Ne yaptıysam ya cehaletten ya da bilmeden,
Kadı kızında da kusur varmış, bana bakma!
Ne çektiysem ya belagatten ya da gülmeden,
Oynar deseler de yerim darmış, bana bakma!

Zemheride gül açmaz, bahar ister, yaz ister;

Ne amanı bilir ne halden anlar,
Her anı ömür bil, bana benzeme!
Dünyaya bedeldir kaybolan anlar,
Her anı ömür bil, bana benzeme!

Yıllar revan olmuş su gibi akar,

Çanakkale, Sakarya ne yaşadıysa,
Dedesi görmemiş bana soruyor…
Dersim’de, doğuda neler olduysa,
Babası ermemiş bana soruyor…
Farkında mı bilmem, hain arıyor!

Kul hatasız olmazmış, hata arama kulda,
Mümkünse sır eyle sen, sakın kem bakma oğul!
Yol rotasız olmazmış, kota var ama yolda,
Mümkünse sır eyle sen, sakın kem bakma oğul!

Başkasının hatası sana fayda sağlamaz,

Ateşten çembere benzer celalim,
Hilal’le yıldızım beni anlatır...
Mihraptan minbere gezer Bilal'im,
Ezanla beş vakit kulak çınlatır...
Göklerde yıldızım beni anlatır...

Aslından bihaber olan kişiden,
Azamet arayıp, hayır bekleme!
Keremi şahsında bulan kişiden,
Keramet arayıp, hayır bekleme!

Cehalet perdesi varken gözünde,

Karpuz tarlasında kabak yetişmez,
Arpa ekip buğday bekleme oğul…
Düğün sofrasında tabak değişmez,
Tasa bakıp kalay bekleme oğul…

Dertli diye insan baştan atılmaz,

Eşrefi mahlûka değer biçerken,
Kendin o kefenin neresindesin?
Darası alınmış neti beklerken,
Belki de sen onun firesindesin!

İnsana eşrefi mahlûksun dendi,