Biz böylemiydik?
Küçükken böylemiydik?
Ne hayallerle besledik.
Güçlendi yüreğimiz.
Ya şimdi!
Bu bir zaman tüneli.
Dünü bu günü yarını anlatır.
Çocukluk gözyaşı yokluk özlem.
Bugün aşk ızdırap, keder, dert.
Yarın hasret hicran ve yalan.
Bülbül
Bir bahçede feryad eden bir bülbül görürseniz,
anlayın kî,
bülbülün sevdiği gülü solmuştur.
Berfo Ana
Bu gece hiç gelme…
Böcek tanrılarla kavgalıyım bu gece.
Berfo ana ölmüş..!
Gökten sidik yağıyor böcek kralların üzerine.
Bêdeng
Were bêdeng.
Bikevê paşila min.
Serê xwe bide ser dile min.
Em têkevin xiyalên evînê...
Gömülen İnsanlık
Dûşler gömülüyor dört duvara.
Beton yığınları arasında ölüme yatıyor canlı bedenler!
Paslıdır ranzalar...
Pencereler kör...
Güldüm
Ben bi güldüm…
Çocuklar güldü…
Ben yine güldüm…
Annemi güldürdüm…
Beni bekleme sakın.
Özlemeyi aklından bile geçirme.
Her gece boynu bükük,
Yollarımı gözleme sevdiğim.
Ben karanlığın izindeyim.
Keşke Olsa
Şöyle penceresi İstiklal’e bakan
bir evim olsa…
Arka balkonumdan
Wan Gölünü seyretsem.
Ölürüm Dımrım Ez
Ölürüm, ölürüm ben bu sonbahar.
Dımrım ez dımrım ez, ez wi payize.
Yokluğun bir ateş yok oldu güneş.
Yok olup giderim sönmez bu ateş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!