Merhaba canım arkadaşım.
Biliyorum çok seversin beni.
Ama benim seni sevdiğim kadar değil.
Ben ölümüne sever yakarım kendimi.
Sana anlatmadıklarımı yazıyorum şiir diye.
Kar
Kar yağıyor karanlığında gecenin ışıl, ışıl.
Karın yağması bende romantizim hissi uyandırmıyor.
Kar yağdığında aklıma;
kömür gelir
Bahçede dallardan dökülen.
Sarı yapraklar arasında.
Yürüyen beyaz tüylü,
Masum bir yavru kedicik.
Oda benim gibi.
Yalnız ve çaresiz bir başına.
Ben Bir failimeçulum
Ben bir failimeçulum.
Bazen on bazen on beş,
Bazen de on sekiz yıl sonra çıkarım ortaya.
Soyadım Ecel
Kar yağar şakaklarıma bu gün.
Bu güzel ülkemin topraklarında.
Yaş alır gözlerim yaşlanır ellerim.
Derman kalmaz dizlerimde,
‘ANNE’
Annem yaralıyım, acılıyım,
Nöbetteyim dünyada.....
Sen ıraksın sen sılasın,
Sen kedersin yüreğimde....
Annem beni özlüyormusun.
Annem beni arıyormusun.
Sende hatırlıyormusun çocukluğumu.
Hırçınlıklarımı gözyaşlarımı.
Şimdi sen nerde ben nerde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!