Duydum ki unutulmuşuz oralarda
Bir sorulmaz, anılmaz olmuşuz
O koca kentte hiç yaşamamışız
Caddelerinde hiç adımlamamışız
Adımız sinmemiş yani kaldırımlara.
Yazık o semtte vefa mıydı?
dönüm noktasıydı hayatımın
dediğim insanlarım ne de çok olmuş
her seferinde canımı canlarına
yolumu yollarına yoldaş eyledim
ben ne kadir kıymet bilmezmişim
dedikçe yutkunamadım hep
Bak bu da deldi geçti, gitti
gidenlerimden biri de sen oldun
ayrılığın zamansız;
veda kurşunlarıyla vurduğundan beri
ne kanım diner
Yoruluyorum, günlerce çileden çıkmış gözlerimle
Yanılıyorum, hâkim olamadığım sözlerimle
Yıkılıyorum, gidişlerinden arta kalan resimlerinle
Yasaklanıyorum, sana dokunamayan ellerimle
Ve yağmur durulur
Bir şehir akar caddelerden
Mazgallara biriken
Gün görmemiş çocukların
Masum ve pak günleridir
Şehrin kaldırımlarından geçer
ve yağmurlar arındırır bir şehri
yıkadıkları kaldırımlardan
bir zamanın yaşanmış
sonrasında unutulmuş sevgilileri
Yağmurlar yağarken
..............en sevdiğim şarkı başlardı
Her damlanın camdaki tınısı
..............büyülerdi beni
Şakırdardı,
........... şairlerin şiirlerindeki dizeler gibi
Yakışık almazdı doğruları söylemek
ben de yalan söyledim istemeyerek
yıldızlar saçında tac olmuş
gözlerinin mavisinde martılar
ellerinde ruhum can bulmuş
Aslında hiçbir şey anlatmadı şairler
Biz kuşları görünce
Şarkıları dinleyince
Bir de gidenleri düşündükçe
Bizi, bize anlattı bütün şiirler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!