Ağla/ma/ya/cağım
kan damlıyor gözlerimden, kurudu gözyaşlarım
ağlamak güzel şey de böyle kanlı kanlı olmuyor
AGUSTOS RÜZGARI
Gül dalında son yazdığım nameler açar gönül ayında.
Baharı beklemez tomurcuklarım açar dize dize.
Ağustos harında yanan bir ben miyim?
Akşam olurken
sahilde bir atlı
Elinde gençliğim
O giderken
Maviden yana solan gözyaşlarımla
Parlar kızıllığım
kapısına dek uzanır iniltilerim
sebepsiz değildir bu çilelerim
huysuz ve isterik aşk nöbetlerim
sensiz akşamların kahrındandır
Gündüzünde ne biriktirdiysem inan
Soluklaşır sokak lambalarının altında
Korkuların sıraya girer eğer yalnızsan
Serçeler gibi şehrin kuytularına sığınsan da
İstanbul'da akşamüzeri başlar hüzün vakti
Tan vaktinde kırk yiğit doğdu
Kırkı da cenk için saf durdu
Kırkının adı deli; atları doru
Tan vaktinde kırk yiğit şehit oldu.
Ey Anadolu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!