Mehmet Kara Şiirleri - Şair Mehmet Kara

Ben bir ufak dişliyim
bir Heybetli Makro’dan
Hiç kimse bilmese de beni
Motoru yapan biliyor...
Motor tekledikçe
öfkelerim büyüyor.

Hani bal kavunun tadı
Erkeğine çifte kanat
Hani Antep’in has avradı?
Aramayın
Feminist yaylasında kayboldu...

Gülümü aldılar elimden
Bu ne bitmez gecedir of!
Yeniden
bir can mı çıkar külümden
Bu ne gelmez gidendir of!

'Benim yarim yaylalarda oturur'
Babam hala kendi sofrasında...
Ayranı katkısız,
Tabağı hala ilk kepçeyle doldurulur,
çorbası kendi tasında.
Ben se:

“Yürek suyum tenime taşmış
Acıyla yıkanan çocuklar bizim
Genç, Kocamış,
ağır bir vebal omuzlamış
Anam, babam,
Doğruların Adamı hocam.

Yaşam akar önümüzden
Bir ırmak
Varsın atılsın kulaçlar
Gözler başka gözlere baksınlar
Ölüme direnen bir sevgi öyküsü bu
Ademden beri yüreklerde hep

Av avlamak kolaydır da,
“Hav hav” lamak pek zor iştir.
Tüfek patlar,
Av süzülür yere düşer,
Avcı avıyla şişerken
Av toplamak havhava düşer...

Ben emekliyim artık;
Keyf etmeliyim...
Bir minder üstünde diz kırıp,
Unuttuğum şarkıları meşk etmeliyim.

Torun görmeli gözüm;

Kalelerden
saldırgana atılan oklar ben;
Çamura saplanan,
yeşeren bendim...
Bendim
çocukların saçlarında parlayan tel;

Kim demiş, öldüğümü,
ya da öleceğimi!
Sesim, soluğum
kötüler korkusu.
İnsanlığa şah damarından
perçin olmuşum;