...
bir nehirde ıslatıyorsun olmayan saçlarını
sen diye yıkanıyorum sularında
kan ve irin
su değil aslında
adı özlem denen bir bela
...
sabah düşünce güne
uyanmamış duygular üşüşürler
yüreğimize
hüzünlü beden uyuyuşunun
güzel uyanışıdır
Bir Hint atasözü diyor ki:
“Kazdığın acının derinliği kadardır mutluluğun...”
...
seni çok üzdüm
seni çok acıttım
...
bak
yine karlar yağıyor
ayak basamadığın
göremediğin yerlere
üşüdüğümü de göremezsin sen
...
bırak
zaman dağılsın ellerimden
bedenine
saçlarından bütün tenine
dudaklarım gezinsin en gizli yerinde
...
baharı cemreler müjdeler
beni sen
hayatı doğum müjdeler
beni sen
kadını erkek
...
yeni soyulmuş söğüt kokusu
etrafı sardı
havada bir tazelik vardı
yokluğun içime aktı
bütün cemreler
...
seviş dalgalarda benimle
yarış onlarla sevişmekte
oynaş
yakamozlara karışırcasına
ve evler yap bana
...
bir ses şakıyor düşlerimde
sırılsıklam uyanıyor
kolumu bir boşlukta buluyorum
oysa uyuştuğunu duyumsuyorum
...
işte sen
bazen
bir ebemkuşağısın
renklerinde oynatırsın düşleri
işte sen
kimi tutkular rehberimiz olur yasam boyunca... sarar tenimizi sicak günes isinlari gibi... sorgulamadan gideriz peslerinden tutkularimizin, hic pisman olmayacagimizi biliriz... ask, özlem ve hayat...