Mehmet Fatih Şiirleri - Şair Mehmet Fatih

Uçtukça yanar bahtına, alıcı kuşların hevesli kursakları.
Açtıkça içi kanar nazenin bir gül goncasının müsemma yaprakları.
Kaçtıkça kaçar uzaklara, çöllerin nâzenin ve ürkek serapları.
Biz, elleri göğsüne bitişik masum ve munis, bu çağın bu çağa ait olmayan insanları.
Biz düş ekip, düş biçen leb-i şeydâ ırgatları
Bekleriz an gelir, gün gelir, son gelir.

Hangi dağın ardına saklasan gözlerini.
Arayıp bulurdum da, artık içimde yoksun.
Yaslı bir rüzgar gelip silince izlerini.
Her giden gibi değil, başka biçimde yoksun.

Yoksun, bu bir cinayet, yalnız beni yaşatan.

Ve gece...siyahın içindeki renk
Tabutta bir leke, silinmesi zor
Sana dair herşey sonsuzluğa denk
Sabah olana dek bilinmesi zor.

Güneşin üstüne yağan kar gibi

İçimde bir alev, kavurur beni.
Yanmak...nasıl yanmak...köz olur gibi.
Hayalden hayâle savurur beni,
Gidenin ardından iz olur gibi...

Bir keder bahtıma gülüpte geçer

Ömer Cevdet'e...

Üç büyük şehrin yolcusuyum
Sırtımda sır tutmuş heybelerin şehlâ izi.
Bilmeyecek hiçkimse/ yeterince
Ne taşırım ordan oraya

Mevsimin mevsimi sevmesi bir tek Eylülde'dir.
Toprak çok başka şeyler bekler talihinden.
Heybesinde hüzün biriktiren yolcunun yükü gibidir yalnızlığımız.
İnsanın insanı sevmemesi, bir tek gönlündedir...

#mehmetfatih #sözhapsi

At yok!
Dünyanın bazı yerlerinde...
başka bazı yerlerinde fil olmadığı gibi
ve her yerde şah bulunmuyor/bizim buralarda bir ara vardı lakin../
Kimdir ki o zaman
aşılmaz kalelere asker bakışları arasında -sağdan ve soldan

"Ah ne uzundur,
Unutuluşun saçları..."

Saçların ne zaman düşse yüzüme
Ölümü atlatıp gelen bir uçurum oluyor alnın.
Ne zaman bitirsen sevdiğin son cümleyi

kutsanmış ekmek,kutsanmış şarap,kutsanmamış sağduyu;
ellerimle bir bina yaptığımda çanları olmayacak çünkü
güller dikeceğim sahile vuran çocukların kıblelerine
salat,dua ve şefkat
idare lambası ışığında kömür törpüsü
kalkın ve gidin şimdi

Aynalar konuştu ben konuşmadan.
Hicrânım büyüdü, hazâna durdu.
Hiç meftûn olmadan, hiç alışmadan,
Hülyâmdan kopardı, düşümden vurdu.
Aynalar konuştu, ben konuşmadan...