Kalmadı mecalim...
Kapılar önünde nice açılmalar bekledim...
Nice gitmeyişler,kansız gömlekler;
ve nice kavuşmalar düşledim
oysa ki vuslatı bekleyişlermiş
Ben bitmemiş bir kahır
Mektubu yazıyorken
Sen heyula gözlerle
Uzağa bakıyordun
Sormadım hiçbir zaman
Göğsüme gonca gülü
Yangınları başkadır ömrümün
inkarcı bir gül daha solarken
bu akşam üstü
kürdili-hicazkar makamında bir hüzün
bir yüzün kalmıştır yanisi aklımda
öyle ağlar gibi bakma ne olur
Ve susukun günlüğümden bir vehim geçer
-ölüm
hayatımın büyüklendiği/yüklendiği andır
.
.
Uygarlık ve medeniyet yolunda bir adamın
Dostlar...
arkanızdan şiirler yazdım
dostlar...
pek çoğunuz anlamadınız
dostlar...
aramıza yollar mı girdi
Din ey istakemtimin sancısı...
varışım yollarsa yakarışım sensin;
tutulmuş eller ayaklar..tutulmuş köpekler ve taşlar...
oysa buhranım
Yakub kadar derin değil..
beni yola düşüren ve yoldan düşüren...
Bir gökyüzü maviliğine bıraktığım
çocukluğumun hatırına
tut ellerimi...
olsun;
bakmasın gözlerin eskisi gibi
-ellerin biraz soğuk
Susmak
bir delişmen korkudur
yakar damar damar,tel tel çığlığını cümlelerin
kuş olur tünerim alacakaranlığına yoksa
aşka susarım
başka
Balonlar ağlıyor minicik ellerinde çocukların
parmaklarının arasından uçuveren umutlar gibi hasret
mavi gökyüzüne
balonlar ağlıyor...
ve bir yağmur sessizliğinde minicik elleri ağlıyor çocukların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!