Bir ''Sedum Harabesi'' gözlerinde gözlerim
Çöllerde bıraktığın izlerinde gözlerim
Ne sen varsın ufukta; ne müjdeli sesin var
Kulağımda son kalan sözlerinde gözlerim
.........
.........
Ellerim boşluğunu
sararken ağır ağır
geceler başka sağır
gündüzler başka sağır
rüzgarındır titreten
her güneş batışında
Ay ışığında her gece
bir küçük yakamoz vardı
denizi,kumsalı,aşkı
onun parıltısı sardı
bir sevdayı tutardı o
Henüz doğmadı güneş, daha vakit çok erken
Gel! Beraber yanalım, şafağı seyrederken
Ne kimse duysun bizi, ne kimse bizi bilsin
Gözyaşı damla damla yüzümüze dizilsin
Yürüyorum sokaklarda
gökten yağmur boşanırken
orda gece yaşanırken
aşılamaz yasaklarda,
yürüyorum sokaklarda
Bulutlar her sabah düşleri yağsın
Umut ülkesinin çocuklarına
Bir ıslık tadında uçurtmaların
Ve gül bahçelerinin tam ortasına
Sarılsın omzuna sevdalarımın
Tut ve sal nehire yorgunluğumu
anlamaz bu şehir vurgunluğumu
sulara nakşettim durgunluğumu
Söyle
Sağ omuzumdaki bu ağrı/bu yük
Neden bu kadar/böyle/büyük
Yaslandığım duvarlar mı yoksa
Yüzüm boşluktayken
Bir mağaza vitrinine bakarken-ağlıyorken
Sevmedim bu dünyanın yükünden fazlasını.
Mevsiminde göçmeyen kuşları hiç sevmedim.
Çok oldu kaybedeli, masumluk Hülyâsını
Üzerime yapışan suçları hiç sevmedim
Güldüysem saniyeydi, ağladıysam saatler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!