Misafirim, sıkar ev beni, n’idem?
Aşığınım güzel, sev beni, madem!
Sevmiyorsan, bari döv beni, gidem!
Aşksız olmaz, ıslatır teni didem!
Gerek var mı ki yemine?
Efkârımda hüsnü zansın.
Sevdalandım işte yine,
Canım içre canda cansın.
Adın, yâdın dilde hece,
Rahmetine muhtaç, bütün alemler,
Sen’i anlatmaya yetmez kalemler.
Ağaçlar kalem, mürekkep denizler..,
Olsa mahluk kâtip, solar benizler! ..
Kendime gelmeliyim dedikçe ısrar edip,
Toparlanacağıma eriyorum sanki de.
Söz geçirerek nefse eyleyemedim tedip,
Sevap yerine günah deriyorum sanki de.
Yaşadıklarım bende alışkanlık oldurdu,
Alttan vurma Allah’ım kırılmasın fay hattı,
İkaz, bilmem ki acep sarhoşu mu ayıyor?
Nice suçlu ve masum yerin dibine battı,
Kıyamet sahneleri, ayığı mı bayıyor?
Üstten vurma yarabbi rahmet, zahmet olmasın,
Bir süre beraber yaşa
Mücadeleye, savaşa
Katılmadık mı beraber?
Firak sebep; gözde yaşa…
Konuşmasaydık sus ve pus,
İşte ergenliğindesin
Fark ediyorum bunu
Hayatın gerginliğindesin
Sana ne lazımsa
Sanki de ver(e) medim onu
Anlamıyorsan sen beni,
Boş ver hâlimi hiç sorma!
Unutmamışken ben seni;
Düşünüp de kafa yorma(!)
Ye iç, yat kalk, gez toz, eğlen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!