Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Bir acı kaynaştı
Yüreğimizin derinliğinde
Bir sancı doldu şakağımıza
Maden ocağına
Cephaneye dolduk
Alaca bir karanlık üşüştü üzerimize

Gün tutuştu gün karardı madımak yanıyor
Hafik, Şarkışla, Yıldızeli feryat ediyor
Sivas Sivas olalı böyle bir gün görmedi
Ateşten ırmaklar üzerimize akıyor

Kibrit çaktılar bizi yaktılar, yanıyoruz

Gulên me bilbilên me
Roj xuyan welatê me
Havîn bahar li ser de
Wek gulên dilên me

Bahar şabû li bilbilan

Bedewê navberê min û te de daristan in
Rê û şiverê tune, dor newal û çiyan in
Bextê min zehf reş e li min baran û bager e
Roj min re pir tarîye; kêfa mar û mişkan in

Demekî kurt nîne, dibe ku bist û sih sal e

Keçik diçin kanîyê avê bînin bo xwarinê
Kanî jêre gund jî jor milê wan de elbikin
Qîzik diçin bo avê pir delalin û qeşengin
Cilê wan rengrengî û çavê wan de jî kilin

Kanîya gundê me jêre derdorê wê hêşîne

Tutunacak dalım kalmadı,
Acılar koyunda,
Vurgun yiyen
Halklardan başka hiçbir kimsem,

Mıh olup

Kewa min nêçîr nekin ji gulan neqetînin
Di nexin nav qefesan û bêbextîyê berdin
Bese, heyfe lal nekin; bi baxan marûm nekin
Nav dilê min pênexin birîna min kûr nekin

Kewa min xalxalî ye diqube zar şêrîne

Ez helîyam ez kelîyam,
Ji evînê pir bezîyam,
Gelo çima min direvî?
Min bizvire werê Nazya’m.

Bi xemgînî pir qêrîyam,

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Işığa, sevgiye, barışa hasret kalan yüreğimle,
Açlığımı, horlanmışlığımı, ezilmişliğimi…
Bir nebze de olsa unutarak
Zindanlardaki ölümleri,
Yakılan köyleri, failli meçhulleri!

Biz indik alanlara biz varız her bir yerde
Gücümüz çelik gibi kuşandık her seherde
Coplansak da biz varız dövülsek de biz varız
Hem okur hem yazarız hiç korkmayız zalimde

Biz halkın çocukları erkek, kız hep beraber