Mehmet Çiftci Şiirleri - Şair Mehmet Çiftci

Seni buldum ama beni kaybettim
Biliyorsan söyle yerimi güzel
Arayarak enerjimi tükettim
Biliyorsan söyle yerimi güzel

Sana göndermiştim birkaç ay önce

Adını ağzıma almıyacağım,
Sen benim sevgimin kanlı katili.
Ölsen cenazene gelmiyeceğim,
Artık sen sevginin bitmez tatili.
Allah senin sevginden mahrum bırakmasın.
Biliyorsun değil mi?

Seni de adamdan saydıktan sonra,
Eşeklere kıymet biçilmez artık.
Hâlâ bir insana benziyorsun ya,
Ortalık hayvandan geçilmez artık.

Hala bozulmamış suratın varsa

Sana helal başkasına haram mı?
Papaz mı önderin yoksa haham mı?
Müslümanım dersin palin benzemez,
İnanır görünen yüzün yalan mı?

Yaptığımız her şey sorulur bize,

Şekli insana benzer, ruhu şeytana köle,
Hayatı kıvrım kıvrım yalpalar sağa sola,

Düz yolda yürüyemez ayakları dolaşır,
Sarhoş başın yükünü suçsuz ayaklar taşır.

Sözüm aydına değil, aydın bozuntusuna,
Bu toprakta yaşayıp yaban özentisine,

Beğenmez ecdadını milletiyle kavgalı,
Değerlerine düşman, yozlaşmaya sevdalı.

Bin türlü günahla kapına geldim
İçeri al beni Ya Resulallah
Nefsime aldanıp hataya daldım
Ümmetin bil beni Ya Resulallah

Kıtmîrinim senin boynumda tasma

Kurtlar sofrasına ziyafet diye,
Bir kuzuyu ikram etmişler niye?
Zulmün adaleti böyleymiş meğer,
Hak güçlüye ikram olan hediye.

Güçlü olan parsa toplar durmadan,

Bir nefis ki insafsız kavrıyor bedenimi;
Korkarım mahfedecek benim enson demimi.

İradem nefsime ram akıl aciz durumda;
Ölüm korkusu bile etkisiz her tavrımda.

Yalan dünya beni de harcadın ya,
Dön bildiğin gibi mahşere kadar.
Acımadan yerden yere vurdun ya,
Dön bildiğin gibi mahşere kadar.

Zindansın sen kimsesiz garibana,