Kin taşırsan şair olsan ne yazar
Gün gelince eyvah deme be adam
Sende yürek yoksa kitap ne yazar
Ne şairler geldi geçti be adam.
Ben arifim deyip çamur atarsın
Dost gibi görünüp pusuda yatan
Gözünü kırpmadan anında satan
Zehirli yılanmış gönlümde yatan
Nasıl bir dostluk bu? Sen söyle usta!
Canımdan can bildim sevgimi verdim
Derdin nedir söyle yüzün çevirme
Yanan yüreğimi köze döndürme
Hüsranla doluyum yaramı deşme
Çektiğin bu çile nedir sevdiğim?
Bu ne figandır yar bu ne ağıttır
Fırtınalı yürek virane olmuş
Gönül tahtım yanan ateşe konmuş
Bir zalim peşinden boşuna koşmuş
Sevdiğim o gözler neden kor olmuş
Yar aşkından köşe bucak savruldum
Hayatın basamak misali oldu
İnerçıkar oldun çok çektin garip
Kan döken toprağın nihali oldun
Kader bu ne gelir elinden garip.
Az mı düşüp kalktın felek elinden
Göçüp gittin ömrüm soldu
Gönül bağım viran oldu
Her şey bir an yalan oldu
Yıkıldım ben Erciş gibi
Ceylan gözlüm nazlı yardı
Ne tez unutmuşsun eski günleri
Bir günümüz ayrı geçmezdi Fatoş
Seninle aşardık koca enginleri
Şimdi ise cana zor gelir Fatoş
Kar etmiyor çabam yüreğin arsız
Ey oğul, bıraktın beni bir başıma
Çare bulamadım akan gözyaşıma
Genç yaşta düştüm dünyanın kahrına
Hayat güldürmedi, yaz mezar taşıma.
Büyüttüm everdim söz geçti hanıma
Senin için yanıyorum
Hasretinle yaşıyorum
Yılda bir kez görmüyorum
Özlem sardı beni baba
Bayram olur gözün yolda
Yokluğunda dünyam durdu
Gelen giden sanki vurdu
Gam içim de mekan kurdu
Yaralıyım yad ellerde
Hazin vurdu sol yanımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!