Seni dokunarak yazdım gönlüme
Sen vazgeçilmez tek sevdamsın Erciş.
Mehmet’in seninle gider ölüme
Sen can damarımda kanımsın Erciş.
Bilmezin eline düştün aşikâr
Zamansız bir aşk bu söyle ne fayda
Sineme sığdırdın aşkı bir ayda
Seni gören gönül durur mu yayda
Vuruldum sana yar var mı çaresi
Hayalimde olan endamı buldum
Dünya neden sessiz kalmış zulüme
Yavrum göz açmadan gitti ölüme
Kurşunları sıktın mahsun gönlüme
Sen de can evinden yıkıl İsrailll
Bebeklerin kanı akıp sel olmuş
Erciş denilince yaralarım bağlar
Ozanlar âşıklar sevdasından ağlar
Nerde eski dostlar tükenmiş tüm bağlar
Öksüz bırakılmış Emrah’ın diyarı
Eski dostu gördüm sanki bir yabancı
Soma can evinden vuruldu zorda
Gözyaşlar sel oldu yürekler korda
Analar evlatlar tüm gözler orda
Ne canlar yitirdin maden ocağı
Vardiyeler bilmez ecel ensede
Sinemde yarışır acıyla keder
Harcadı, bilmezler ettiler heder
Ne acılar çektim, kulak ver peder
Dost vurdu hançeri gel de kanama.
Güneşi bekledim bulutlar sardı
Yollarım kar ile boran
Ahvalimi yok ki soran
Aşk yarası beni yoran
Yoranı çağırın gelsin.
Yâr hicranı yara açtı
Nerde ahu gözlüm nerde cananım
Bir tek sen vardın bana yananım
Yokluğun bu canda ölüm fermanım
Neden seni sende bulamıyorum.
Gözümün içine bakar gülerdin
Halk seçerse unutulur
Rant yapılır uyutulur
Milyonlara kılıf bulur
Mizansız mı bu adalet?
Memlekete yok bir çaba
Can perişan ten de firara dönmüş
Aşkın sokağında ışıklar sönmüş
Bu sevda yarası bağrımı bölmüş
Ateşinden yandım gel gör sevgili.
Kendimi bıraktım kışa borana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!