İstanbul okyanus bende kaptanım
Açılmak istesem dost batar mıyım
Yad elin garibi yaban halktanım
Bu elde kuşkusuz dost yatar mıyım
Koca şehir beni, al ocağına
Aşkından sarhoşum, sanma ki içtim
Karşı koyanlara sınırlar biçtim
Bana dönmen için herkesten geçtim
Senden geçemedim çık gel sevdiğim.
Hasretin tüketti, tükenir miydim?
Can dediklerimin ziyanı oldum
İnsanlar ihanet içinde yüzmektedir
Elimi verince kolumdan oldum
Vefasızlık beni derinden üzmektedir
Ben yar oldum sende diyar elin gülüne
Beni benden aldın attın sevda çölüne
Gam kederim bitti döktüm Van'ın gölüne
Yaban güle yar eyledin yeşil Erciş’im
Ne yeminler ettim ayrılamadım
Duygusuz kalbine barınamadım
Peşinden hep koştum sarılamadım
Bir şans daha vermem son yemin olsun.
Söyle dertten başka bana ne verdin
Ağlıyorsun biçare
Beni bunaltma gönül.
Kader buymuş ne çare
Yeter ağlatma gönül.
Derdini dök hazara
Bize ne oldu yar bilemiyorum
İçerim ağlıyor gülemiyorum
Geçmiş anıları silemiyorum
Kader mi ayırdı söyle sevgilim
Yıllarca bu aşka ne emek verdik
Yüreğimi sardı derin acılar
Kıvranıp dururum içim sancılar
Halime bir çare gelin bacılar
Ölüyorum işte bir sevda için
Vuslattayım derken yarı bulmadım
Erkeklik klavyeler duşunda değil?
Ötenler parmaktır şerefsiz adam
Yiğitlik uzaktan ötmek değil?
Ötenler ahmaktır şerefsiz adam
Farklı isimlerle dolaşır adi
Yeşil Erciş bağlarına
Duman konan dağlarına
Ağıt yakan sazlarına
Ses olaydım, ses olaydım.
Poyraz esti yüreklere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!