Mehmet Aydemir Şiirleri - Şair Mehmet Ay ...

Bendeki sen…

Nedenini bilmediğim bir sızı,
İnceden inceye zorluyor kalbimi;
Gözlerimde geceden kalan rüyamın hazzı,
Teslim oluyor… güne;

İstanbul’da güneş hep aynı doğar boğazın ötesinden,
Tarih 28 Mayıs 1925,
Güneş sanki tarih yazacakmışçasına haykırdı güne.
Ufukta beliren güneşle birlikte,
Beyaz bir güvercinde açtı gözlerini yaşama.
O güvercin ki mağrur ve sessiz,

Her son yeni bir başlangıçtır…

Bir dilek pınarıyım, sevgi ağıcının gölgesinde,
Bir garip yolcusun sen, yüreğimde tutsak,
Bir ben kayıbım sevginin renginde, sevgi ise bize yasak,
Yürek kanamakta, yara kan ağlamakta,

Sormayın Bana
Seslenmeyin Kanadından Kuşların
Tam Kalmak Üzereydim
Burnumda Tüttün.

Mehmet Aydemir 17.03.98 S:01:48

Bir çift kurban istenir,
İnsanların içinden en güzeli,
En göze çarpanı seçilir,
Zaman durur, ayrılır diğerlerinden,
Avutulur, itina gösterilir,
Süslenir bir gelin edasında...

Yaşam bir zaman kavramı derler
Derin ve akan bir nehir misali
İçinde bulunan etçil hayvanları
Çevreyi güzelleştiren o kuşlarıyla
* *
Yeni açmış bir çiçeği düşün

Bir boşluk içimde,
Suskun bir garip titreme…
Düşüncelerimin cevabını bulamadığı,
Nedenini ruhumun bile anlamadığı,
Bir titreme…
Havadandır diyorum;

Sensiz, sensiz olmuyor
Geçmiyor zaman
Hain gece
Hain gündüz
Kırbaçlıyor duygularımı.
Sensiz, sensiz olmuyor

Kırmızı renk papağan;
Kafesinde mağrur
Yanına gelip gidene
bakmakta...
Yabani serçe ile konuşmakta
Tartışmakta özgürlüğü

Dalgaları bol olan bir deniz,
Bir veya iki metre boyunda,
Yüzmek adeta imkansız,
Boğulmamak için harcanan zaman,
Yaşamak uğruna,
Can kıymetli ve değerli,